Hippobosca equina – Narzępik koński

Hippoboscidae – Narzępikowate
Ciało masywne, stosunkowo słabo grzbietobrzusznie spłaszczone, brązowoczerwone, żółto plamkowane. Skrzydła przezroczyste z wyraźnym użyłkowaniem w przedniej części; imagines nie odrzucają skrzydeł po odnalezieniu żywiciela. Lata bardzo sprawnie.

Mazury 0.06.2011 Fot. Marek W. Kozłowski

Bieżyce 17.06.2022 Fot. Karol Wałach

Zielona Góra 24.05.2020 Fot. Ryszard Orzechowski

H.aquina

Łęgi Słubickie 23.07.2019 Fot. Marek Adamski

  1. Status. Pospolity, lecz spotykany na ogół pojedynczo
  2. Siedlisko. Lasy i pastwiska
  3. Wymiary. Długość ciała 6-9 mm
  4. Aktywność. Maj – październik; szczyt pojawu od lipca do września. Dożywa przeciętnie do 4-5 miesięcy
  5. Lokalizacja. Lubuskie, warmińsko-mazurskie
  6. Pokarm. Pasożytnicze imagines najchętniej piją krew koniowatych (obie płci) – niemniej atakują również bydło, jeleniowate, króliki, psy i zapewne inne jeszcze gatunki ssaków, a sporadycznie także ptaki. Ludzką krwią żywią się niezbyt chętnie, ale są namolne i trudne do odpędzenia. Gryzą zwykle w miejsca o skąpym owłosieniu (np. okolice wymion u krów), oraz przy tylnych nogach, zwłaszcza w pobliżu krocza. Larwy nie pobierają pokarmu
  7. Podobne. Jedyny krajowy reprezentant rodzaju. Inne gatunki z rodziny różnią się ubarwieniem ciała, które jest silniej spłaszczone; gatunki te odrzucają skrzydła po znalezieniu żywiciela
  8. Uwagi. Samice nie składają jaj, które przechodzą rozwój wewnątrz ciała matki. Zamiast tego rodzą larwy (od 5 do 12 w ciągu całego życia), które bardzo szybko, w przeciągu ledwie kilku godzin przepoczwarczają się i spadają na ziemię
  9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski Karol Wałach Marek Adamski Ryszard Orzechowski

Łódź 25.07.2019

avidal

Leave a Reply