Perithous scurra – Udręcz barwny

Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Poprzednio pod nazwą Perithous mediator. Ciało uderzająco smukłe. Wierzch głowy czarny, oczy jasno obrzeżone. Tułów dwubarwny – jasno obrzeżone scutum i boczne płytki tułowia (pleuryty) rudopomarańczowe, tylna część tułowia czarna; znacznie rzadziej cały tułów czarny. Odwłok czarny z jasnymi tylnymi krawędziami tergitów. Tergity lśniące; na 2-m tergicie krótka, podłużna bruzda – istotna cecha diagnostyczna. Biodra pomarańczowoczerwone.  Czułki czarne, bez rozjaśnień. Skrzydła przezroczyste; pterostigma wyraźna, czarna, z jasną plamką w przednim kącie. Pokładełko samicy bardzo długie, mniej więcej tak długie jak reszta ciała.

Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

  1. Status. Nierzadki
  2. Siedlisko. Skraje lasów, polany, ogrody, parki, łąki
  3. Wymiary. Długość ciała 6.5-14 mm
  4. Aktywność. Czerwiec – wrzesień
  5. Lokalizacja. Lubuskie
  6. Pokarm. Larwy są ektoparazytoidami larw niektórych żądłówek, zwłaszcza gatunków gniazdujących w drewnie z rodziny Crabronidae i podrodziny Eumeninae
  7. Podobne. U Perithous septemcinctorius biodra są jaśniejsze, perłowobiałe. Także inne gatunki z rodzaju oraz Tromatobia lineatoria (znacznie krótsze pokładełko)
  8. Uwagi. Autorka obserwacji – Lucyna Bugiera

Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 24.10.2020 ♀ Fot. Lucyna Bugiera


Łódź 27.04.2018

avidal

Leave a Reply