Tettigonidae – Pasikonikowate
Ubarwienie ciała jasnozielone z drobnym i relatywnie słabo zaznaczonym ciemnym plamkowaniem. Skrzydła bardzo długie – wystają daleko poza kolana tylnych nóg i zwężają się ku końcowi. Boczna tarczka przedplecza o szerokości nie większej od długości – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Płytka subgenitalna u samca przy wierzchołku rozdziela się na dwa płaty (jest silnie wcięta po środku). Pokładełko krótkie i szerokie, łukowato wygięte ku górze – silnie w części nasadowej, łagodnie w części wierzchołkowej. Oczy dwubarwne – czerwone w górnej części, zielone w dolnej. Bardzo dobrze lata.
- Status. Niegdyś rzadki, obecnie pospolity i bardzo liczny w całym kraju
- Siedlisko. Głównie ciepłe stanowiska porośnięte krzewami i niskimi drzewami, zwłaszcza murawy kserotermiczne
- Wymiary. Długość ciała 12-18 mm
- Aktywność. Lipiec – październik
- Lokalizacja. Łódzkie, Ponidzie, zachodniopomorskie, podlaskie, opolskie
- Pokarm. Młode pędy roślinne i owoce
- Podobne. Pasikoniki z rodzaju Tettigonia są masywniejsze, o jednobarwnych oczach, a samice mają proste pokładełko. Uwaga – wiele wskazuje na możliwość pojawienia się w naszym kraju Phaneroptera nana, który znajduje się w ekspansji na północ Europy. Warto zatem mieć oczy szeroko otwarte, zwłaszcza na południu kraju. Różni się „wyższą” boczną tarczką przedplecza (jej szerokość jest większa od długości), równomiernie wygiętym ku górze pokładełkiem, nierozdwojoną na końcu płytką genitalną oraz bardziej wyrazistym ciemnym plamkowaniem ciała
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Sebastian Czeczor Jarosław Potapowicz Magdalena Jędro avidal
- Rozmieszczenie
Łódź 24.03.2014
Zgodnie z orthoptera.entomo.pl gatunek stracił status NT.
Zatem dane nieaktualne. Koryguję – dzięki