Eutichuridae – Zbrojnikowate
Dawniej w rodzinie Miturgidae. Głowotułów jednolicie ubarwiony, często z delikatnym, zielonkawym odcieniem. Odwłok bladożółtawy lub żółtawo-zielonkawy z bardzo słabo zaznaczonym, w zarysie wrzecionowatym pasem po środku.

Toruń 19.08.2022 Fot. Sebastian Nowosad

Toruń 19.08.2022 Fot. Sebastian Nowosad

Kraków 21.12.2019 Fot. Maksymilian Syratt

Kraków 21.12.2019 Fot. Maksymilian Syratt

1. Status. Gatunek południowoeuropejski, w naszym kraju zdecydowanie rzadki. Pierwsze krajowe doniesienie dotyczyło osobnika zawleczonego z dostawą granatów
2. Siedlisko. W Polsce gatunek semisynantropijny znajdowany zwykle w pobliżu budynków mieszkalnych i gospodarczych, lub wręcz w ich wnętrzu – na przykład w magazynach do przechowywania owoców. W warunkach naturalnych preferuje ciepłe tereny otwarte, takie jak zakrzaczone murawy kserotermiczne; regularnie przesiaduje na krzewach
3. Wymiary. Samica 6-10.7 mm. Samiec 5.8-8.5 mm
4. Aktywność. Od kwietnia/maja do listopada
5. Lokalizacja. Włochy, Polska – małopolskie, kujawsko-pomorskie
6. Pokarm. Bezkręgowce. Samica pobiera pokarm do momentu złożenia jaj
7. Podobne. Inne krajowe kolczaki są przeciętnie większe (Cheiracanthium punctorium), bądź  różnią się posiadaniem ciemniejszego, bardziej kontrastowego pasa na odwłoku (w tym Cheiracanthium erraticum). Nieco podobne są także aksamitniki z rodziny Clubionidae
8. Uwagi. Ukąszenie jest bolesne, lecz ból zwykle jest krótkotrwały; następstwem bywają obrzęki i wymioty
9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Adrian Peplak Sebastian Nowosad Maks Syratt
10. Uwagi 3. Weryfikacja oznaczenia osobnika z Krakowa Robert Rozwałka
11. Więcej o gatunku
12. *-proponowana nazwa gatunkowa

Włochy – Pancole 12.09.2022 ♀ Fot. Adrian Peplak

avidal