Meloidae – Majkowate
Głowa i przedplecze relatywnie małe w porównaniu z nabrzmiałym odwłokiem, zwłaszcza u samic. Pokrywy silnie skrócone, pokryte zmarszczkami. Odwłok z wyraźnym, złociście purpurowym zabarwieniem na wierzchniej powierzchni tergitów – zabarwienie te jest zwykle obecne głowie i przedpleczu. Jeden dwóch znanych przedstawicieli podrodzaju Lampromeloe (drugim jest Meloe cavensis). Chrząszcze tego podrodzaju wyróżniają się budową czułków. U obu płci człony 5-7 u nie są szersze od pozostałych – w przeciwieństwie do większości innych oleic nie istnieje dymorfizm płciowy w budowie czułków. W związku z tym zaloty samców nie obejmują oplecenia czułków samicy przez czułki samca.
- Status. Rzadko i pojedynczo obserwowana
- Siedlisko. Skraje lasów, leśne polany, łąki przyleśne, pola, pastwiska
- Wymiary. Długość ciała 7-22 mm; samice wyraźnie większe od samców
- Aktywność. Kwiecień – czerwiec
- Lokalizacja. Lubelskie
- Pokarm. Soczyste części roślin. Larwy żywią się pyłkiem i nektarem zgromadzonym przez dzikie pszczoły, do gniazd których dostają się jako pasażerowie „na gapę”, uczepiwszy się wcześniej odwiedzającej kwiaty samicy. Larwy pierwszego stadium (trójpazurkowce) pobierają hemolimfę z ciała pszczół, do których się przyczepią. Są mocniej zbudowane niż u innych oleic, dorastają do 3 mm. Mają spiczaste zakończenia głowy, zaopatrzone w długie i mocne kolce skierowane do przodu, które ranią odwłok forezyjnych pszczół i powodują wyciek hemolimfy którą żywią się larwy. Większe obłożenie pszczół trójpazurkowcami (kilka sztuk) może doprowadzić pszczoły (także pszczoły modne) do śmierci
- Podobne. U innych oleic odwłok jest jednolicie ubarwiony, niekiedy tylko z fioletowym połyskiem
- Uwagi. Autor obserwacji – Ricosz
- M.variegatus w bazie BioMap