Choerades marginatus – Ścigun obrzeżony

Asilidae – Łowikowate
Znany też jako wierzchołówka obrzeżona. Typowo leśny łowik znakomicie się czujący wszędzie tam, gdzie podszyt jest dobrze rozwinięty. Prześwietlone leśne polany i leśne dukty to jego łowiska. Bardzo dobry wzrok i raczej nerwowa natura sprawiają, że należy go podchodzić ostrożnie i cierpliwie. Nasadowy człon czułków 1.8-2.5 razy tak długi jak 2 człon czułków.

Ch.marginata

Uherce Mineralne 09.05.2018 Fot. Andrzej Kucharski

ch.marginata

Lasy w okolicach Piły 12.07.2018 Fot. Bartosz Sołtysiak

Las wiączyński 22.06.2011 Na przystawkę mszyca

Las wiączyński 22.06.2011 Na przystawkę mszyca

Ch. marginata

Ceteń 07.06.2016 Egzuwia łowika (to słowo nie ma liczby pojedynczej). Widać charakterystyczne kolce na głowie, dzięki którym poczwarka „wywierca się” z próchna tuż przed wyjściem imago. Komentarz Paweł Jałoszyński

  1. Liczebność. Pospolity
  2. Biotop. Lasy;  rzadziej parki, ogrody, zarośla
  3. Wymiary. Długość ciała 11-17 mm. Rs  6.5-8 mm
  4. Aktywność. Maj – wrzesień
  5. Lokalizacja. Wielkopolskie, Bieszczady, łódzkie. Występuje w całym kraju
  6. Pokarm. Łowi różne owady wypatrzone na liściach, czy pniach – unika polowania w locie, w powietrzu
  7. Podobne. Choerades fimbriata. Bliźniaczo podobny i niemal równie pospolity Choerades femorata różni się proporcją członów czułków; nasadowy człon czułków jest 3-krotnie dłuższy od członu 2. Bardzo podobny jest również Choerades amurensis – gatunek znany z Bieszczadów i z Puszczy Białowieskiej; identyfikacja wymaga oględzin mikroskopowych (link)
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Bartosz Sołtysiak Andrzej Kucharski avidal
ch.marginata

Las wiączyński 29.07.2018

Łaznów 06.06.2012

Łaznów 06.06.2012

Brzeziny 16.06.2012

Brzeziny 16.06.2012

Ch marginata

Ceteń 07.06.2016


Łódź 30.08.2013

avidal

7 thoughts on “Choerades marginatus – Ścigun obrzeżony

  1. Czesc.Interesujace jest zdjecie z Cetenia 07.06.2016.
    Z otworu obok łowika wystaje larwa.Wiadomo czyja to latwa?Byly jakies interakcje?

  2. To raczej ugzuwium jakiegoś motyla. Pamiętam jak dziś tę obserwację, już wtedy nas zaciekawiła. Ale rozpoznanie egzuwium to jak dla mnie wyższa szkoła jazdy

  3. Sprawa jasna ale szczerze mowiac oczekiwalem czegos bardziej spektakularnego he he.
    Tak czy siak zdjecie przyciaga uwage i zaciekawia.Az chce sie wiedziec co dalej.Zreszta i wylinka i otwor wydaja sie spore.

  4. Ależ to właśnie są egzuwia łowika (to słowo nie ma liczby pojedynczej, tłumaczy się jako „osłonki”, chociaż nawet w pracach naukowych ludzie się często mylą). Widać bardzo dobrze charakterystyczne kolce na głowie, dzięki którym poczwarka „wywierca się” z próchna tuż przed wyjściem imago. Larwa rozwijała się w tym pniu, w miękkim próchnie, i akurat na wyjściu udało jej się trafić w starą dziurę jakiegoś ksylofaga. Kilka razy coś takiego widziałem – intrygujące egzuwia wystające z otworów wylotowych kózek, a kiedy się przyjrzeć, okazuje się, że muszysko.

  5. Niechcący „przywolalem speca” i dobrze wyszlo.Sprawa sie wyjasnila i jest znacznie ciekawsza niz wylinka motyla.
    Chyba zdjecie zasluzy na dodatkowy opis.

  6. Bardzo ciekawe. A zagadka okazała się być nie najtrudniejsza. Łowik nie przyleciał na to miejsce, lecz przeszedł tutaj rozwój. Myślę, że warto zdjęcie lepiej wyeksponować.

Leave a Reply to avidalCancel reply