Sapromyza apicalis

Lauxaniidae – Kalnicowate
Ciało żółto-pomarańczowe. Oczy czerwone, z bordowymi smugami lub bez nich, u obu płci rozdzielone szerokim czołem. W tylnej części głowy 6 szczecinek. Na wierzchniej stronie tułowia przed szwem tułowiowym brak szczecinek dc (dorsocentral bristles) – cecha diagnostyczna rodzaju; za szwem tułowiowym 2 rzędy szczecinek dc (w układzie 3+1) – w sumie 8 szczecinek dc. Odwłok bez plam. Uda i golenie żółte; przednie kolana nieprzyciemnione, na tylnych goleniach brak szczecinek przedapikalnych. Stopy zwykle przyciemnione; przednie stopy zawsze ciemne. Wierzchołki czułków zawsze czarne. Skrzydła przezroczyste, wystające znacznie poza odwłok.

Łódź – BRUS 19.05.2017

BRUS 19.05.2017

BRUS 19.05.2017

  1. Status Pospolita i liczna w całym kraju
  2. Siedlisko. Ogrody, parki, tereny ruderalne, zarośla, skraje lasów, polany
  3. Wymiary. Długość ciała 4-4.5 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – sierpień
  5. Lokalizacja. Łódzkie
  6. Pokarm. Nektar, spadź. Larwy odżywiają się butwiejącym materiałem roślinnym, głównie opadłymi liśćmi
  7. Podobne. Czarne wierzchołki czułków mają również Sapromyza obsoleta (różni się pojedynczą szczecinką preapikalną na tylnej goleni) i Sapromyza halidayi (czarne kolana – w Polsce póki co nie wykazana). Inne gatunki z rodzaju różnią się ubarwieniem czułków, nóg, odwłoka lub tułowia. Inne żółte muchówki z rodziny kalnicowatych na ogół posiadają szczecinki dc także przed szwem tułowiowym
  8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal

avidal

Leave a Reply