Neomyia cornicina

Muscidae – Muchowate
Oczy samicy rozdzielone szerokim, a samca bardzo wąskim czołem. Czoło i potylica samicy zielone, samca ciemnozielone. Ubarwienie ciała metalicznie zielone z silna tendencją do przybierania z wiekiem osobnika miedzistego odcienia. Na scutum brak szczecinek acr (acrostichal) przed szwem tułowiowym; za szwem dwa rzędy szczecinek dc (dorsocentral) – po cztery szczecinki w rzędzie. Nogi czarne. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 wąsko otwarta.

Francja – Oxelaëre 17.08.2020 ♀ Fot. Marie Lou Legrand

Austria – Leibnitz 12.06.2022 ♂ Fot. gernotkunz

  1. Status. Nierzadka, miejscami liczna. W Polsce na całym obszarze
  2. Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla, łąki, polany, tereny ruderalne
  3. Wymiary. Długość ciała 6.5-9 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – październik
  5. Lokalizacja. Austria, Francja
  6. Pokarm. Padlinówki z rodzaju Lucilia można odróżnić po srebrzystym czole i co najmniej dwóch parach szczecinek acr przed szwem tułowiowym
  7. Podobne. Neomyia viridescens różni się oszczeceniem scutum (porównanie pod opisem). Nektar, pyłek, spadź, substancje płynne wysysane z padliny. Larwy koprofagiczne – rozwijają się w ekskrementach
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Marie Lou Legrand gernotkunz

Żółte strzałki wskazują szczecinki dc, zielone szczecinki acr (u N.viridescens strzałki wskazują miejsce gdzie tych szczecinek brak)

Neomyia cornicina (po lewej) i Neomyia viridescens


avidal

Leave a Reply