Muscidae – Muchowate
Oczy samicy rozdzielone szerokim, a samca bardzo wąskim czołem. Czoło i potylica samicy zielone, samca ciemnozielone. Ubarwienie ciała metalicznie zielone z silna tendencją do przybierania z wiekiem osobnika miedzistego odcienia. Na scutum brak szczecinek acr (acrostichal) przed szwem tułowiowym; za szwem dwa rzędy szczecinek dc (dorsocentral) – po cztery szczecinki w rzędzie. Nogi czarne. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 wąsko otwarta.
- Status. Nierzadka, miejscami liczna. W Polsce na całym obszarze
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla, łąki, polany, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 6.5-9 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik
- Lokalizacja. Austria, Francja
- Pokarm. Padlinówki z rodzaju Lucilia można odróżnić po srebrzystym czole i co najmniej dwóch parach szczecinek acr przed szwem tułowiowym
- Podobne. Neomyia viridescens różni się oszczeceniem scutum (porównanie pod opisem). Nektar, pyłek, spadź, substancje płynne wysysane z padliny. Larwy koprofagiczne – rozwijają się w ekskrementach
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marie Lou Legrand gernotkunz
Żółte strzałki wskazują szczecinki dc, zielone szczecinki acr (u N.viridescens strzałki wskazują miejsce gdzie tych szczecinek brak)

Neomyia cornicina (po lewej) i Neomyia viridescens