Psychodidae – Ćmiankowate
Głowa i tułów pokryte bardzo gęstymi, złocistymi włoskami. Skrzydła z charakterystycznym dla gatunku, naprzemiennnie złocisto-czarnym wzorem. Nogi czarne. Czułki czarne, bardzo silnie owłosione. Być może nasza najpiękniejsza ćmianka.
- Status. Wszędzie w Europie uznawana za zdecydowanie rzadki gatunek
- Siedlisko. Lasy z dużym udziałem martwego drewna oraz samotnie stojące, usychające drzewa liściaste
- Wymiary. Długość ciała 3.2-4.5 mm
- Aktywność. Maj – ? Lata słabo i niechętnie, na krótkie odległości
- Lokalizacja. Łódzkie; pojedynczy osobnik siedział na całkowicie martwym, lecz wciąż stojącym drzewie
- Pokarm. Larwy ksylofagiczne, w przeciwieństwie do większości innych gatunków larw z tej rodziny
- Podobne. W Europie występuje jeszcze 7 gatunków z rodzaju, jednak póki co żaden z nich nie został wykazany z naszego kraju, jednak możliwe jest występowanie co najmniej 3 z nich – Trichomyia hardeggensis, Trichomyia parvula i Trichomyia stephani
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
Łódź 07.06.2019
Moje gratulacje.Kolejna rzadkosc.
Przez te muszke spóźniłem się do pracy. Ale nie żałuję
Warto bylo.Nie wiem jaki powod pracodawcy podales ,bo focenie muchy to raczej slabe usprawiedliwienie ale jak sie oplacilo.
Ta muche zapamietasz pozytywnie.Praca nie zajac nie ucieknie a mucha tak.
Właściwie to się nie tłumaczyłem. Po prostu przeprosiłem. A cała historia to potwierdzenie tezy, ze nigdy nie wiadomo, co się ciekawego spotka w terenie, nawet jeśli szanse na eksces wydają się prowizoryczne. Nie wyjdziesz, nie zajrzysz w kolejne miejsce, bo pewnie nie warto, przecież już tam byłeś nie raz – nie będzie efektu. A natura przecież potrafi zaskoczyć.
Również gratuluję znaleziska. Jak widać nie trzeba jechać na Ponidzie, żeby wielkie rzadkości znaleźć. 😉
Ale tam łatwiej. I to zdecydowanie.
Dzięki.
Gratki. Cóż, raczej już tam nie zajrzę.
Nigdy nie wiadomo. Przecież możesz mnie odwiedzić. Zapraszam