Syrphidae – Bzygowate
Oczy samicy rozdzielone czołem (czoło dychoptyczne), oczy samca stykają się ze sobą na wąskim odcinku (czoło holoptyczne). Scutum szare. Barki szare. Scutellum dwubarwne, szare u nasady, pomarańczowe przy wierzchołku. Na boku tułowia płytkę tułowiową zwaną proepimeronem porastają długie, jasne włoski. Odwłok pomarańczowy. Trzeci człon czułków bez dołka czuciowego na wewnętrznej powierzchni trzeciego członu – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przezroczyste, bez plam.

Austria – Wiedeń 25.04.2020 ♂ Fot. Michael Knapp

Austria – Wiedeń 25.04.2020 ♂ Fot. Michael Knapp

Austria – Wiedeń 25.04.2020 ♂ Fot. Michael Knapp

1. Status. Bardzo rzadki, znany z jednego tylko krajowego stanowiska
2. Siedlisko. Lasy, parki, aleje z kasztanowcami
3. Wymiary. Długość ciała 7-8.5 mm
4. Aktywność. Kwiecień – czerwiec
5. Lokalizacja. Austria. W Polsce wykazany z Dolnego Śląska
6. Pokarm. Nektar, spadź. Saprofagiczne larwy rozwijają się w wyciekach soku rozmaitych drzew liściastych – zwykle są to kasztanowce; znajdowane również w dziuplach i w żerowiskach kruszczyc Cetoniinae
7. Podobne. Inne gatunki z rodzaju o szarym wierzchu tułowia – Brachyopa pilosa, Brachyopa vittata – u tych gatunków owłosienie wici czułków jest dłuższe od średnicy wici. Także Brachyopa maculipennis (plamkowane skrzydła!), Brachyopa scutellaris (pomarańczowe barki) i Brachyopa bicolor (całkowicie naga wić czułków). Wszystkie wymienione nakwietnie posiadają lepiej lub mniej widoczne dołki na trzecim członie czułków. Jedynie Brachyopa insensilis nie ma takiego dołka, przez co najtrudniej ją wyeliminować – można to uczynić na podstawie analizy owłosienia boków tułowia (proepimeron jest nagi, pozbawiony owłosienia)
8. Uwagi. Autor obserwacji – Michael Knapp

Rodzaj Brachyopa - Nakwiecień

Łódź 10.03.2022

avidal