Meliscaeva auricollis – Bzygówka mszycznica

Syrphidae – Bzygowate
Ciało smukłe, żółto-czarne. Oczy samicy rozdzielone czołem, oczy samca stykają się ze sobą. Scutum błyszczące. Scutellum żółte. Na odwłoku żółte plamy, których kształt i wielkość różni się u osobników form wiosennej, letniej i jesiennej; formy wiosenna i jesienna ciemniejsze od formy letniej. Samiec: u formy wiosennej żółte plamy na tergitach 2-4 nie zlewają się w przepaski, plamy na tergicie 2 stosunkowo małe – plamy na t2 u form letniej i wiosennej większe, dodatkowo plamy u formy letniej zlewają się w przepaski o wciętych tylnych krawędziach. Żółte plamy u samicy o kształcie charakterystycznym dla gatunku, zwykle nie łączą się ze sobą.

M.auricollis

Puszcza Darżlubska 01.06.2019 ♀ Fot. Robert Żóralski

M auricollis

Puszcza Darżlubska 01.06.2019 ♀ Fot. Robert Żóralski

Mel.auricollis

Puszcza Darżlubska 01.06.2019 ♀ Fot. Robert Żóralski

Mel auricollis

Puszcza Darżlubska 01.06.2019 ♀ Fot. Robert Żóralski

  1. Status. Lokalna, miejscami bardzo liczna
  2. Siedlisko. Lasy i ich skraje, zarośla, polany, ogrody
  3. Wymiary. Długość ciała 8-10 mm
  4. Aktywność. Od wczesnej wiosny do jesieni; sporadycznie aktywna także w ciepłe dni zimowe; niektóre osobniki zimują
  5. Lokalizacja. Pomorskie
  6. Pokarm. Nektar, pyłek, spadź. Larwy afidofagiczne, polują na mszyce żerujące na rozmaitych drzewach, krzewach i roślinach zielnych
  7. Podobne. Form letnia podobna do Meliscaeva cinctella, u której jednak przepaski odwłokowe nie są wcięte na tylnych krawędziach. Podobna jest także Meligramma cincta
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Robert Żóralski
  9. Więcej o gatunku
  10. Wymowa: meliscewa ałrikollis


avidal

Leave a Reply