Syrphidae – Bzygowate
Ciało smukłe. Scutum połyskujące, miedzistozłote. Tarczka ciemna, w barwie scutum. Odwłok z pomarańczowymi tergitami 2 i 3; wierzchołek odwłoka czarny. Golenie jasne. Tylne uda zgrubiałe, z licznymi szczecinkami na wewnętrznej krawędzi, pozbawione kolców i zębowatych wyrostków (dotyczy samicy).
- Liczebność. Bardzo pospolity i liczny
- Biotop. Głównie lasy, ale również zagajniki, parki, ogrody i zadrzewienia; także tereny ruderalne, które zasiedla znacznie chętniej od innych imików
- Wymiary. Długość ciała 9-14 mm. Skrzydło 7-9.5 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, Bieszczady. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Spadź. Larwy żyją i rozwijają się w korzeniach, spróchniałym drewnie, ale też w rozkładającym się substracie pochodzenia organicznego nie mającego wiele wspólnego z drewnem
- Podobne. Xylota tarda jest mniejsza i ma nieco inny wzór na odwłoku i nie posiada sztywnych szczecin na spodzie tylnego uda, obecnych u X.segnis. U Xylota ignava – która zresztą występuje tylko w Bieszczadach – odwłok jest bardziej czerwony, niż pomarańczowy. Podobnie ubarwiony jest czarnonogi Brachypalpoides lentus. Także Chalcosyrphus piger ma czarne golenie. Tropidia scita ma nieco inny pomarańczowy wzór na odwłoku, a na tylnych udach charakterystyczne trójkątny ząb
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski avidal