Tachinidae – Rączycowate
Ciało szaro opylone, na bokach odwłoku pomarańczowe plamy na tergitach 3 i 4. Policzki szerokie, oczy nagie, głaszczki masywne. Na 3 tergicie cztery, czasem 2 blisko siebie położone długie szczecinki marginalne – główna cecha diagnostyczna.
- Status. Pospolita i liczna w całym kraju
- Siedlisko. Lasy, zwłaszcza ich skraje i leśne polany, oraz parki, zadrzewienia, zagajniki
- Wymiary. Długość ciała 12-15 mm
- Aktywność. Maj – czerwiec. Gatunek jednopokoleniowy
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie
- Pokarm. Spadź, rzadko zalatuje na kwiaty. Larwy są endoparazytoidami gąsienic Lymantria dispar – poziom spasożytowania może dochodzić nawet do 90% populacji motyla, oraz Dendrolimus pini – tutaj poziom spasożytowania osiąga 70%. Rzadziej żywicielami są Deilephila elpenor i Saturnia pyri. Samica składa jaja w pobliżu żerującej gąsienicy żywiciela. Ta zjada jaja i tak dochodzi do spasożytowania. W ciele jednej gąsienicy może się rozwijać ponad 20 larw, zwykle jest ich kilka
- Podobne. Liczne inne rączyce ze szczególnym uwzględnieniem rzadkiej i nieco mniejszej kuzynki Blepharipa schineri . Ma ona węższe głaszczki i pozbawiona jest szczecin na 3 tergicie, a u samicy przeważnie brak pomarańczowych plam na odwłoku
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera avidal