Tachinidae – Rączycowate
Oczy u obu płci rozdzielone czołem. Czoło złociścieżółto opylone. Wierzch tułowia złocistożółty – ulega on jednak wycieraniu, w związku z czym spotyka się osobniki z mniej lub bardziej rozległymi, szarymi akcentami; niekiedy wierzch tułowia wręcz całkowicie szary. Na środku śródpleczu, za szwem tułowiowym 3 pary szczecinek dc (dorsocentral setae). Tegula i basicosta żółta. Odwłok żółtopomarańczowy z częściowo srebrzyściebiałymi tylnymi krawędziami tergitów, w tylnej części pokryty długimi, sztywnymi, czarnymi szczecinami. Uda i golenie żółte, stopy silnie przyciemnione. Czułki całkowicie żółte. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 wąsko otwarta.
- Liczebność. Nieczęsto obserwowana
- Biotop. Nasłonecznione skraje lasów i leśne prześwietlenia, polany, ogrody, zarośla, sady; także tereny ukwiecone, na których imagines poszukują pokarmu
- Wymiary. Długość ciała 7-10 mm
- Aktywność. Kwiecień/maj – wrzesień/październik; dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są parazytoidami gąsienic motyli z rodziny Sesiidae; szczególnie często porażane bywają Synanthedon spheciformis, Synanthedon myopaeformis i Synanthedon vespiformis. Po zabiciu larwy gospodarza larwa rączycy przepoczwarcza się blisko niewykorzystanego otworu wylotowego; wcześniej zmanipulowana przez pasożyta larwa przeziernika drąży tunel wylotowy
- Podobne. Nietrudna do identyfikacji
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal