Tipula lunata

Tipulidae – Koziułkowate
Ciało żółto-pomarańczowe. Oczy zwykle zielone. Odwłok samicy zgrubiały w części środkowej, odwłok samca po środku przewężony. Skrzydła przezroczyste – pterostigma jasna z przylegającą do niej biało-szarawą plamką biegnącą w poprzek skrzydła. Należy do podrodzaju Lunatipula.

Tipula.

Warszawa 05.05.2018 ♂ Fot. Teresa Stolarczyk

Tipula

Warszawa 05.05.2018 ♂ Fot. Teresa Stolarczyk

Kcynia ♀ 28.05.2008 Fot. Andrzej Hańca

  1. Status. Pospolita, liczna. Występuje w całym kraju
  2. Siedlisko. Lasy i ich skraje, łąki, ogrody, parki, brzegi zbiorników wodnych, nieużytki, przydroża…
  3. Wymiary. Długość ciała 18-22 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – sierpień
  5. Lokalizacja. Mazowieckie, wielkopolskie
  6. Pokarm. Nektar, spadź. Larwy fitofagiczne, żywią się opadłymi liśćmi i innymi martwymi fragmentami roślin, korzeniami i nadziemnymi częściami roślin zielnych; w ciągu dnia żerują zwykle pod ziemią, nocą wygrzebują się  na powierzchnię
  7. Podobne. Liczne inne gatunki z liczącego 13 krajowych gatunków podrodzaju Lunatipula (zwłaszcza Tipula affinis i pojawiająca się później w sezonie Tipula fascipennis), które z pewnością można rozróżnić wyłącznie po analizie budowy genitaliów (hypopygium u samców, pokładełka u samic)
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji i identyfikacji – Teresa Stolarczyk Andrzej Hańca
Wing

Zbliżenie na skrzydło Fot. Teresa Stolarczyk

Kcynia ♀ 28.05.2008 Biała, poprzeczna przepaska przed pterostigmą zaczyna się od żyłki subkostalnej a kończy na komórce m3 Fot. Andrzej Hańca

Kcynia ♀ 28.05.2008 Strzałka wskazuje niemal pozbawione rysunku przedplecze (w porównaniu z podobnymi gatunkami) Fot. Andrzej Hańca

Kcynia ♀ 28.05.2008 Zieloną strzałką zaznaczono szósty tergit. Jest on mocno przyciemniony, co jest cechą charakterystyczne dla samicy tego gatunku Fot. Andrzej Hańca

Kcynia ♀ 28.05.2008 Fot. Andrzej Hańca


avidal

Leave a Reply