Tipulidae – Koziułkowate
Ciało smukłe, szare, szaro-żółte lub szaro-brązowe, bez wyraźnego desenia na tułowiu i odwłoku. Czułki nitkowate, 14-członowe (istotna cecha diagnostyczna gatunku). Nogi żółtoczerwone z przyciemnionymi wierzchołkami ud i goleni, oraz fragmentami stóp. Skrzydła przezroczyste z rdzawym odcieniem wzdłuż przedniej krawędzi, krótsze niż odwłok.
- Status. Pospolita i liczna. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Rozmaite tereny trawiaste – pola, polany, ogrody, parki i inne; preferuje miejsca wilgotne
- Wymiary. Długość ciała 20-27 mm. Długość skrzydła 15 mm. Larwa dorasta do ponad 40 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik, najliczniejsza późnym latem i wczesna jesienią. Zimują larwy
- Lokalizacja. Mazowieckie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy żerują na korzeniach traw
- Podobne. Przede wszystkim równie pospolita koziułka warzywna Tipula oleracea o skrzydłach tak długich, jak odwłok. Także rzadka Tipula subcunctans – u obu wymienionych gatunków czułki są 13-członowe
- Uwagi. Autork obserwacji i identyfikacji – Teresa Stolarczyk
Gatunek owada, który bardzo często uważany jest za samca komarów (Culicidae) co nie jest prawdą. Wspólną cechą z samcami komarów jest to, że odżywiają się nektarem. Piękne zdjęcia.
Zgadza się, czesto giną przez ignorancję. Zdjęcia faktycznie fantastyczne, co jest dla Teresy normą.