Andrenidae – Pszczolinkowate
Znana również jako pszczolinka wierzbowo-marchwiana i pszczolinka skąposzczotkowa. Ciało czarne, lśniące, stosunkowo skąpo owłosione. Głowa i twarz samicy stosunkowo szerokie – szerokość jest większa od ich długości. Jasne przepaski na tergitach 2-4 wąskie; u samicy przepaska na tergicie 3, a u samca także na tergicie 2 bywa przerwana. Tylne golenie i wszystkie stopy samicy całkowicie, lub częściowo żółtopomarańczowe; tylne golenie samca na ogół ciemniejsze, żółtobrązowe, jedynie przy wierzchołkach żółtopomarańczowe. Skrzydła przezroczyste, subtelnie przyciemnione; w przednim skrzydle 3 komórki kubitalne Cu.
- Liczebność. Nierzadka
- Biotop. Suche tereny otwarte, w tym wrzosowiska oraz kwietne łąki, ugory, przydroża, polany… Gniazduje w ziemie (chętnie gliniastej) pojedynczo, bądź w niewielkich agregacjach
- Wymiary. Samica 8.5-10 mm. Samiec 6.5-9 mm
- Aktywność. Marzec/kwiecień – sierpień; dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Dolny Śląsk
- Pokarm. Nektar. Dla larw samice gromadzą zapasy pyłku i nektaru; chętnie odwiedzają białe baldachy
- Podobne. Liczne inne pszczolinki o czarnym, lśniącym ciele – łatwo pomylić ją z samicami Andrena fulvago i Andrena chrysosceles
- Uwagi. Znanymi pasożytami gniazdowym są Nomada rufipes i Nomada errans
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
- Uwagi 3. Autorka obserwacji – Meadowlark
- Więcej o gatunku
Dodam, że wszystkie stopy u samicy są pomarańczowobrązowe, a głowa szeroka i twarz ma szerokość większą od długości – czym przypomina A. proxima, ale ta zawsze ma czarne stopy oraz szersze i wyraźniej przerwane przepaski na odwłoku.
Przeredagowałem opis zgodnie z wytycznymi. Dziękuję.