Chrysididae – Złotolitkowate
Rodzaj Chrysura skupia 7 krajowych gatunków, z których łatwa do identyfikacji jest tylko niemal cała czerwonozłota Chrysura cuprea. Pozostałe gatunki bardzo trudne do odróżnienia na podstawie fotografii terenowych – decyduje między innymi punktowanie tergitów, czy ułożenie scutellum (najbardziej uniesione u Chrysura trimaculata). Koniec 3 tergitu bez ząbków. Czoło płaskie gęsto punktowane. Pronotum krótsze od mesoscutellum. Komórka radialna w przednim skrzydle zamknięta.
- Liczebność. Wszystkie gatunki rzadkie, umieszczone na Czerwonej Liście
- Biotop. Otwarte, skąpo pokryte roślinnością tereny zasiedlone przez gatunki żywicielskie – murawy kserotermiczne, piaskownie, wydmy śródleśne itp. Zalatują na kwietne łąki, ugory i przydroża
- Wymiary. Długość ciała przeciętnie od 6 do 12 mm.
- Aktywność. Głównie od maja do lipca; Chrysura trimaculata pojawia się w niektórych sezonach już w marcu, Chrysura austriaca lata do sierpnia
- Lokalizacja. Głównie na południu kraju
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy są parazytoidami gniazdowymi miesierkowatych Megachilidae; biologia poznana fragmentarycznie (Chrysura trimaculata najchętniej wybiera norki Osmia aurulenta, Chrysura cuprea preferuje gniazda murarki rudowłosej Osmia rufohirta, a Chrysura austriaca prześladuje najczęściej Hoplitis adunca)
- Podobne. Liczne inne złotolitkowate. I tak gatunki z rodzaju Chrysis zwykle mają ząbki na końcu 3 tergitu, a powabnice Hedychrum masywniejsze odwłoki
- Uwagi. Złotolitkę spreparował i sfotografował Rafał Celadyn
- Uwagi. Gatunki wykazane z Polski
- Chrysura austriaca – LC
- złotolitka miedzianka Chrysura cuprea – EX
- złotolitka złotobrzuszka Chrysura dichroa – EX
- złotolitka czarnowłoska Chrysura hirsuta – VU
- Chrysura radians – LC
- złotolitka tynkarka Chrysura simplex – CR
- złotolitka murarkowa Chrysura trimaculata – EN