Cimbicidae – Bryzgunowate
U obu płci tułów z metalicznym, zielonym lub miedzianym połyskiem. Odwłok u obu płci z zielonym, a sporadycznie niebiesko-zielonym połyskiem; tergity słabo wypukłe i słabo lśniące. Nasada i wierzchołek czułków brązowo-czarne – środkowe człony żółte. Na przednim skrzydle rozmyta, ciemna plama pod pterostigmą; brak plamy wierzchołkowej (komórka 3R1 przezroczysta). Golenie, stopy i częściowo uda intensywnie żółte.

Bystre 02.07.2020 ♀ Fot. Andrzej Kucharski

1. Status. Rzadki; gatunek preferujący tereny górskie i podgórskie. Samice spotykane znacznie częściej od samców
2. Siedlisko. Głównie wilgotne łąki i skraje wilgotnych lasów
3. Wymiary. Długość ciała 10-12 mm
4. Aktywność. Maj – sierpień. Larwy od czerwca do września
5. Lokalizacja. Bieszczady
6. Pokarm. Pyłek, nektar, spadź. Larwy żerują na świerzbnicach i czarcikęsach
7. Podobne. Przede wszystkim Abia candens (tergity błyszczące i silniej wypukłe) i Abia sericea, u której widoczna jest plama wierzchołkowa na przednim skrzydle. Inne gatunki z rodzaju – Abia fasciata, Abia lonicerae, Abia nitens, Abia aenea, Abia mutica – różnią się m.in. ubarwieniem czułków (często jednolicie ciemne) i odcieniem połysku na odwłoku oraz tułowiu, który bywa np. miedzisty (A.lonicerae), czy niebieski (A.nitens)
8. Uwagi. Autor obserwacji – Andrzej Kucharski

avidal