Crabronidae – Grzebaczowate
Małe i średniej wielkości, czarne żądłówki o prostokątnej, dużej głowie. Odwłok stylikowany. Na przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu. Gniazda zakładają w pustych łodygach, w korytarzach wydrążonych przez larwy chrząszczy, w próchniejącym drewnie, w gniazdach innych grzebaczowatych ( chętnie z rodzaju Trypoxylon ), w otworach w drewnianych słupach telegraficznych a nawet w opuszczonych galasach ( często wybierają galasy niezmiarkowatych Chloropidae z rodzaju Lipara ). Jedno gniazdo mieści od 6 do 40 komórek, w zależności od gatunku i dostępności pokarmu, a także pogody.
W Polsce kilkanaście gatunków nierozróżnialnych na fotografiach terenowych.
- Liczebność. Niektóre gatunki liczne i pospolite ( np. Pemphredon inornata )
- Biotop. Skraje lasów, ogrody, parki, zarośla, kwietne łąki, baldachowiska, przytorza, przydroża, ugory
- Wymiary. Długość ciała 5-13 mm, w zależności od gatunku
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie. Występują w całym kraju
- Pokarm. Nektar, spadź; zdarza się, że imagines nacinają żuwaczkami mszyce, aby skosztować spadzi. Większość złowionych i sparaliżowanych mszyc zanoszą jednak do gniazda, jako pożywienie dla larw
- Podobne. Wiele innych czarnych grzebaczowatych z podrodziny Pemphredoninae, np. z rodzaju Psen, czy Mimumesa, które wszakże zwykle mają dłuższy stylik łączący odwłok z tułowiem, także do gatunków z rodzaju Crossocerus ( tylko jedna komórka kubitalna Cu w przednim skrzydle )
- Pasożytami gniazdowymi są błonkówki z rodzajów Omalus, Habrocytus ( Pteromalidae ), Diomorus ( Torymidae ), Eurytoma ( Eurytomidae ), Gasteruption, oraz muchówki z rodzajów Anthrax i Senotainia
- Uwagi. Oznaczenie Darecki i Jacek Wendzonka
Crossocerus należy do podrodziny Crabroninae(plemię Crabronini), choć rzeczywiście są bardzo podobne. Crossocerus, w odróżnieniu od Pemphredon, ma zwykle wyraźnie mniejszą głowę, 1 komórkę cu w przednim skrzydle i srebrzyście połyskujący nadustek.
Ok, poprawię podrodzinę. Dzięki