Formicidae – Mrówkowate
Ubarwienie ciała od ciemnobrązowego po czarne, tylko czułki, żuwaczki i nogi nieco jaśniejsze, brązowe. Ciało błyszczące, pokryte rzadkimi, jasnymi włoskami najlepiej widocznymi na odwłoku. Na trzonku łączącym tułów z odwłokiem (stylik) pionowy, płaski wyrostek zwany łuską. Ogólna budowa ciała bardzo harmonijna i elegancka – gmachówka pniowa powszechnie uważana jest za najzgrabniejszą krajową mrówkę.
Łódzki Ogród Botaniczny 18.05.2017
Las żeromiński 24.05.2020
Fotografia studyjna Kamil Stajniak
- Status. Dawniej rzadka, obecnie pospolita i liczna
- Siedlisko. Gniazduje w szczelinach żywych i martwych drzew liściastych – gatunek dendrofilny. Tylko sporadycznie schodzi na ziemię
- Wymiary. Królowa 9.5-11 mm. Robotnice 4-9 mm, w zależności od przynależności kastowej (robotnice minor – piastunki 4-6 mm, robotnice major – żołnierze 7-9 mm). Samce 6-7.5 mm
- Aktywność. Rójka w maju i czerwcu. Aktywne od wiosny do jesieni, o zmierzchu i w nocy. Płochliwe, prowadzą skryty tryb życia
- Lokalizacja. Austria, Polska – łódzkie świętokrzyskie
- Pokarm. Spadź i inny pokarm płynny (np. soki roślinne) oraz bezkręgowce
- Podobne. Niezbyt trudna do rozpoznania dzięki harmonijnej, smukłej sylwetce
- Uwagi. Identyfikacja osobnika z Łodzi Darecki, weryfikacja profesor Lech Borowiec
- Uwagi 2. Autor fotografii studyjnej – Kamil Stajniak
- Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Adrian Atamańczuk avidal
Wiedeń 09.07.2017 Fot. Adrian Atamańczuk
Las żeromiński 24.05.2020
Wiedeń 08.07.2017 Fot. Adrian Atamańczuk
Wiedeń 10.06.2017 Fot. Adrian Atamańczuk
Łódzki Ogród Botaniczny 14.05.2017
Rezerwat Grabowiec 19.05.2019
Łódź 18.05.2017
Rzadkość tego gatunku jest tylko pozorna, widuję je niemal w każdym zagajniku, gdzie są większe drzewa. Często spaceruje po tych samych pniach, co Lasius fuliginosus, zręcznie je wymijając. Gniazdo Camponotus fallax mam nawet w belkach na strychu, zdecydowanie najpospolitszy camponotus krajowy 🙂
Ale chyba to dość świeża sytuacja, dotyczy powiedzmy ostatniego 10-lecia?
Tak, gdyż mrówkami interesują się od 2011 roku. W oczy rzucił mi się też przyrost populacji Formica rufibarbis, na łąkach to druga po L. niger najpospolitsza „naziemna” mrówka u mnie.