Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Twarz i nadustek żółte. Wierzch głowy czarny. Tułów czarny; plamy barkowe i tegule żółte. Scutellum z rozległą, bladożółtą plamą o prostokątnym kształcie. Biodra i uda pomarańczowe. Przednie i środkowe golenie oraz stopy pomarańczowe. Tylne golenie białe z ciemną obrączką nasadową i z ciemnym wierzchołkiem. Tylne stopy ciemnobrązowe. Czułki jednolicie ubarwione, ciemnobrązowe.
- Liczebność. Zapewne nierzadki. W Polsce i w Europie obserwowano wyłącznie samice – gatunek rozmnaża się partenogenetycznie
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, polany, zarośla. Samce znane z Ameryki Północnej i z Indii
- Wymiary. Długość ciała ? Długość przedniego skrzydła do 6 mm
- Aktywność. Czerwiec – październik
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są parazytoidami mszycożernych larw bzygów Syrphidae
- Podobne. Inne podobnie ubarwione gąsieniczniki – identyfikację ułatwia specyficzne ubarwione tylnych goleni
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Lucyna Bugiera
- * – proponowana nazwa gatunkowa