Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna. Nadustek mały 1,5 razy tak szeroki, jak długi. Tułów czarny; propleuron (boczna płytka tułowia znajdująca się poniżej przedplecza, tuż za głową) z jasnymi smugami. Odwłok uderzająco smukły, czarny; tylne krawędzie tergitów często subtelnie, bardzo wąsko rozjaśnione. Pokładełko mniej więcej tak długie, jak odwłok. Przednie i środkowe biodra, uda i golenie mniej lub bardziej żółtopomarańczowe. Tylne biodra pomarańczowe lub czarne. Czułki długie i ciemne, u samicy z rozjaśnionymi członami środkowymi. Skrzydła przezroczyste, pterostigma ciemnobrązowa. Zwierciadełka brak – ważna cecha diagnostyczna rodzaju. Należy do niewielkiej, liczącej 11 krajowych gatunków podrodziny Poemeniinae.

Łęgi Słubickie 2018 ♀ Fot. Marek Adamski

Łęgi Słubickie 2018 ♀ Fot. Marek Adamski

1. Liczebność. Przypuszczalnie nierzadki
2. Biotop. Lasy
3. Wymiary. Długość ciała 12-25 mm
4. Aktywność. Wiosna – jesień
5. Lokalizacja. Lubuskie
6. Pokarm. Larwy są parazytoidami larw Cerambycidae – wymienia się m.in. rodzaj Tetropium
7. Podobne. W Polsce występują jeszcze dwa gatunki z rodzaju – Neoxorides nitens (propleuron całkowicie czarny) i Neoxorides varipes. U bardzo podobnego Poemenia hectica występuje czterokątne zwierciadełko
8. Uwagi. Autor obserwacji – Marek Adamski

avidal