Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa, odwłok i tułów ciemnobrązowe do czarnych. Wierzch tułowia gładki i lśniący. Żółtopomarańczowe są: palpi, tegule, uda, przednie i środkowe golenie oraz przednie stopy, środkowe i tylne krętarze, a także częściowo tylne biodra samicy (u samca tylne biodra jednolicie ciemne) i tylne golenie. Pokładełko krótkie, ale widoczne. Ubarwienie nóg nieco jaśniejsze u samca, dość zmienne – kluczową cechą diagnostyczną jest nasadowa część tylnej goleni w barwie kości słoniowej. Przednie skrzydła przezroczyste, ciemno użyłkowane; pterostigma ciemnobrązowa.
Łódź – BRUS 09.06.2019
Łódź – BRUS 09.06.2019
Łódź – BRUS 09.06.2019
- Liczebność. Pospolity
- Biotop. Rozmaite biotopy – wszędzie tam, gdzie znajdzie gatunki żywicielskie
- Wymiary. Długość ciała samicy 5.2-6.8 mm. Samiec 2.7-5 mm
- Aktywność. ?
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Larwy są parazytoidami pająków z rodzin Araneidae, Theridiidae, Thomisidae, Linyphidae, Tetragnathidae, Titanoecidae i zapewne jeszcze innych. Niektóre źródła podaja jako żywicieli gatunki z innych rzędów – min. Bupalus piniaria i Saperda populnea, jednak istnieje wątpliwość, czy w tych przypadkach poprawnie zidentyfikowano gatunek gąsienicznika
- Podobne. Niektóre inne gąsieniczniki, zwykle wyraźnie większe; jedyny reprezentant rodzaju w Europie
- Uwagi. Identyfikacja Sasha Varga – jako gatunek najbardziej prawdopodobny
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal