Pompilidae – Nastecznikowate
Czoło i nadustek czarne, mniej lub bardziej lśniące; nadustek ze słabo wklęśnięta przednią krawędzią. Tułów czarny, u samicy niekiedy z szarym połyskiem. Odwłok dwubarwny, czerwono-czarny – u samicy czerwone tergity 1-3 (ewentualnie 4 w części nasadowej), u samca czerwone tergity 1-2; u samca pozostałe tergity często z niebieskim połyskiem. Nogi samicy całkowicie czarne, nogi samca zwykle częściowo zaczerwienione (środkowe i tylne uda, przednie i środkowe golenie, przednie stopy). Czułki czarne – człony 7-8 samicy o długości 2-2.2 razy większej od szerokości. Skrzydła przednie z wyraźną i rozległą szklistą plama wierzchołkową. W przednim skrzydle 3 komórki kubitalne – przednie krawędzie 2-ej i 3-ej komórki kubitalnej Cu2 i Cu3 równej długości – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Cu3 w zarysie niemal kwadratowa (w odróznieniu od trapezowatej komórki Cu3 u bardzo podobnych gatunków z  rodzaju Evagetes). Komórka radialna w przednim skrzydle o zaokrąglonym, łagodnie wyprofilowanym wierzchołku – cecha diagnostyczna rodzaju.

Słowiński Park Narodowy 27.07.2018 ♀

1. Status. Pospolity i liczny. Występują w całym kraju
2. Siedlisko. Rozmaite biotopy; gatunek eurytopowy – min. skraje lasów, ogrody, wydmy śródlądowe, tereny ruderalne, łąki, polany, leśne drogi i inne
3. Wymiary. Samica 7-10 mm. samiec 6.5-8 mm
4. Aktywność. Czerwiec – wrzesień; pojedyncze osobniki już w maju i aż do października. Co najmniej dwa pokolenia w sezonie
5. Lokalizacja. Pomorskie
6. Pokarm. Nektar. Dla larw samice przynoszą sparaliżowane pająki z rodzajów Evarcha, Trochosa, Clubiona i Alopecosa. Gniazda zakładają w ziemi, lub w martwym drewnie
7. Podobne. Liczne inne gatunki z rodzaju. I tak u P.coriacea P.pillichi P.perturbator P.enslini P.susterai P.hankoi i P.vulgaris brak szklistego okienka na wierzchołku przedniego skrzydła. U P. pusilla szkliste okienko jest wyraźnie mniejsze. Przednia krawędź drugiej komórki kubitalnej jest dłuższa od przedniej krawędzi trzeciej komórki kubitalnej u gatunków: Priocnemis pusilla Priocnemis agilis (który charakteryzuje się również wyjątkowo smukłą komórką radialną, węższą niż u pozostałych uzębków) Priocnemis fennica (bodaj najbardziej podobny gatunek) Priocnemis parvula Priocnemis pellipleuris. U Priocnemis melanosoma wszystkie tergity są czarne. Priocnemis minuta różni się czerwonym przedpleczem i propodeum. U Priocnemis schiedtei kark (collar) jest czerwony. Inne gatunki różnią się m.in. ubarwieniem i kształtem przedniej krawędzi nadustka, czy też wielkością pazurków
8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal
9. Więcej o gatunku

Linie czerwona i niebieska podkreślają równej długości przednie krawędzie komórek Cu2 i Cu3. Żółta strzałka wskazuje na komórkę radialną, a zielona na komórkę Cu3

Łódź 09.03.2019

avidal