Aricia artaxerxes – Modraszek artakserkses

Lycaenidae – Modraszkowate
Poprzednio w rodzaju Plebejus. Wierzch skrzydeł czarnobrunatny z jasnym obrzeżeniem i rzędami pomarańczowych plamek przy zewnętrznych krawędziach, które u samca często zanikają na przednim skrzydle. Spód skrzydeł szaropopielaty (samiec) lub szarożółty (samica) z rzędami pomarańczowych plamek i nieregularnie rozmieszczonymi czarnymi plamkami w białej obwódce.

Szwajcaria 02.07.2005 Fot. Heiner Ziegler

Szwajcaria 11.07.2008 Fot. Heiner Ziegler

A artaxerxes

Borówiec 29.05.2010 ♀ Fot. Andrzej Hańca

Szwajcaria 27.07.2005 Fot. Heiner Ziegler

Szwajcaria 01.07.2005 Fot. Heiner Ziegler

  1. Status. Gatunek bardzo rzadki wykazywany z nielicznych stanowisk głównie w północno-wschodniej Polsce. Poza tym izolowane stanowiska w okolicach Torunia i Poznania EN Arek Gawroński
  2. Siedlisko. Suche łąki, skraje lasów, zarośla, przydroża i przytorza, polany
  3. Wymiary. Rs 23-32 mm
  4. Okres lotu. Czerwiec – początek sierpnia; jedno pokolenie w sezonie. Zimuje gąsienica w pozostałościach rośliny żywicielskiej
  5. Lokalizacja. Szwajcaria, Polska – wielkopolskie, lubuskie
  6. Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują na posłonkach, na iglicach i na bodziszkach; najpierw zjadają kwiatostany, niedojrzałe nasiona, potem liście. Późniejsze stadia bywają adoptowane, karmione i ochraniane przez mrówki w zamian za słodką wydzielinę
  7. Podobne. Przede wszystkim Aricia agestis – różnice ukazane na zestawieniu poniżej
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Hańca Heiner Ziegler Lucyna Bugiera
  9. A.artaxerxes na Lepiforum

Krótki przewodnik ilustrujący różnice diagnostyczne miedzy trzema podobnymi gatunkami autorstwa Andrzeja Hańcy.
Na pierwszym zdjęciu Polyommatus icarus (Rottemburg, 1775). Oczka między żyłką kostalną a ramieniową R2 są położone w jednej linii. Środkowe oczko nieraz jest bardziej zbliżone do skraju skrzydła. Może to przypominać Polyommatus thersites. Na drugim zdjęciu Aricia artaxerxes. Bardzo duża, trójkątna, jasna plama sięgająca od pierwszej przepaski do żyłki poprzecznej, cecha charakterystyczna, w środku skrzydła. Między żyłką subkostalną i ramieniową ( R1 ), zwaną także radialną, brak „oczka”. Cecha jednoznacznie określająca gatunek.
Trójka: 
Aricia agestis: Wszystkie oczka pomiędzy żyłkami kostalną i radialną R2 są dobrze wykształcone, w zarysie tworzą trójkąt.

Lycaenidae wings

Fot. Andrzej Hańca

A.artaxerxes

Borówiec 29.05.2010 Żółtą strzałką oznaczona słabo wykształcona plamka pomiędzy żyłką subkostalną i radialną (R1) Fot. Andrzej Hańca

Chociszewo 21.07.2023 Fot. Lucyna Bugiera


avidal

Leave a Reply