Lycaenidae – Modraszkowate
Wierzch skrzydeł samicy brązowy, na ogół z nalotem z niebieskich łusek w części nasadowej skrzydła. Wierzch skrzydeł samca niebieskofioletowy z rozmytym, brązowym obrzeżeniem. Spód skrzydeł u obu płci szarobrązowe z licznymi, białawymi, falistymi przepaskami poprzecznymi. Ogonek na tylnym skrzydle wąski i dość długi. Gąsienica żółtozielona, brązowa lub perłowobiała z brązową głową i ciemniejszym od tła pasem grzbietowym.
- Status. Bardzo szeroko rozmieszczony gatunek zasiedlający pierwotnie regiony subtropikalne i tropikalne Starego Świata, a z czasem zawleczony do Australii, Oceanii i na Hawaje. W basenie Morza Śródziemnego liczny. Na teren Polski zalatuje tylko wyjątkowo. Stwierdzony tylko raz w 2009 r. na Dolnym Śląsku Arek Gawroński
- Siedlisko. Ciepłe zarośla, murawy kserotermiczne, stepy i lasostepy, zbocza z wystawą południową, łąki, ogrody, tereny ruderalne
- Wymiary. Rs 24-38 mm
- Okres lotu. W zasięgu występowania spotykany od marca do – listopada; kilka pokoleń w sezonie. W Europie środkowej i w Polsce ewentualny pojaw imagines ograniczony do miesięcy letnich
- Lokalizacja. Hiszpania, Francja, Włochy, Grecja, Armenia. W Polsce szansa na obserwacje gatunku jest bliska zeru (stan na 2023 rok)
- Pokarm. Nektar oraz sole mineralne pobierane z padliny, ekskrementów, lub po prostu z błota. Oligofagiczne gąsienice żerują na roślinach z rodziny bobowatych; zjadają kwiatostany, oraz niedojrzałe nasiona. Wykazują silne tendencje kanibalistyczne, stąd na roślinie żywicielskiej zwykle przebywa tylko jedna gąsienica. Gąsienice bywają zawlekane przez mrówki do ich gniazd, w których są dojone ze słodkiej wydzieliny i chronione przed drapieżnikami
- Podobne. Nieco podobny jest modrogończyk wędrowiec Leptotes pirithous
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Hańca Marie Lou Legrand
- L.boeticus na Lepiforum