Syrphidae – Bzygowate
Oczy samicy rozdzielone czołem (czoło dychoptyczne), oczy samca stykają się ze sobą na wąskim odcinku (czoło holoptyczne). Scutum szare. Barki szare. Scutellum dwubarwne, szare u nasady, pomarańczowe przy wierzchołku. Na boku tułowia płytka zwana proepimeronem jest naga. Odwłok pomarańczowy. Trzeci człon czułków bez dołka na wewnętrznej powierzchni trzeciego członu – ważna cecha diagnostyczna gatunku. Wici czułków z owłosieniem krótszym od średnicy wici. Skrzydła przezroczyste, bez plam – dłuższe i węższe, niż u innych gatunków z rodzaju.
Austria 21/04/2022 Fot. Michael Knapp
Austria 21/04/2022 Fot. Michael Knapp
Austria 21/04/2022 Fot. Michael Knapp
- Status. Rzadki, w wielu regionach nie ma go wcale
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, aleje z kasztanowcami
- Wymiary. Długość ciała 6-8.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – czerwiec
- Lokalizacja. Austria
- Pokarm. Nektar, spadź. Saprofagiczne larwy rozwijają się w wyciekach soku na świerkach i jodłach oraz na rozmaitych drzewach liściastych – zwykle są to wiązy, lub kasztanowce;
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju o szarym wierzchu tułowia – Brachyopa pilosa, Brachyopa plena, Brachyopa vittata – u tych gatunków owłosienie wici czułków jest dłuższe od średnicy wici. Także Brachyopa maculipennis (plamkowane skrzydła !), Brachyopa scutellaris (pomarańczowe barki) i Brachyopa bicolor (całkowicie naga wić czułków). Wszystkie wymienione nakwietnie posiadają lepiej, lub mniej widoczne dołki na trzecim członie czułków. Jedynie bardzo rzadka Brachyopa grunewaldensis nie ma takiego dołka, przez co najtrudniej ją wyeliminować – można to uczynić na podstawie analizy owłosienia boków tułowia (proepimeron jest pokryty dość długim owłosieniem)
- Uwagi. Autor obserwacji – Michael Knapp
Łódź 22.01.2017