Callopistromyia annulipes

Ulidiidae 
Całe ciało – w tym głowa i scutellum – charakterystycznie, marmurkowo plamkowane. Skrzydła owalne z niepowtarzalnym, diagnostycznym dla gatunku deseniem. Podczas zalotów samce unoszą skrzydła wysoko ponad tułów; skrzydła mogą stykać się ze sobą i układać w atrakcyjny dla samic, wzorzysty ornament w kształcie koła.

1. Status. Gatunek odkryty w Polsce dopiero w roku 2018; obecnie notowany głównie z południa kraju, jednak wiele wskazuje na to, że zwiększa zasięg w kierunku północnym
2. Siedlisko. Nasłonecznione tereny otwarte, chętnie w miastach i na terenach ruderalnych. Najłatwiej zaobserwować gatunek podczas rójki na powalonych pniach, lub na innych płaskich, także nietypowych powierzchniach (wymienia się m.in. ściany toalet toi toi)
3. Wymiary. Długość ciała około 5 mm
4. Aktywność. Kwiecień – październik; dwa pokolenia w sezonie
5. Lokalizacja. Małopolskie, dolnośląskie, świętokrzyskie, podkarpackie, lubuskie
6. Pokarm. Pokarm płynny, w tym soki ze zranionych drzew. Larwy żerują w drewnie drzew liściastych, zwłaszcza robinii – wymienia się również wiązy, klony, buki i topole (zwłaszcza przerośnięte grzybnią – być może są raczej mycetofagiczne, niż ksylofagiczne)
7. Podobne. Charakterystyczna
8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Sylwia Pawłowska Piotr Ostrowski Meadowlark Maks Syratt Marcin Szot Lucyna Bugiera
9. Więcej o gatunku

---

Łódź 02.06.2019

avidal