Sphecidae – Nękowate
Ciało smukłe o częściowo zmiennym, żółto-czarnym ubarwieniu. Czułki czarne poza żółtym członem nasadowym. Propodeum częściowo żółte, rzadziej jednolicie czarne. Stylik czarny, mniej więcej tak długi jak pozostałe segmenty odwłoka łącznie. Nogi dwubarwne – krętarze i tylne uda czarne, tylne golenie czarne w części apikalnej.
- Status. Gatunek o bardzo szerokim zasięgu obejmującym m.in. obie Ameryki, Australię i wyspy pacyficzne, południową Afrykę, Japonię, Indie i niektóre kraje europejskie (Francja, Chorwacja, Austria, Cypr, Ukraina, Włochy, Słowacja, Węgry, Polska). W Polsce od niedawna – w czerwcu 2021 roku odnaleziono osobnika w polskich Bieszczadach (Kosibowicz, 2021)
- Siedlisko. Rozmaite biotopy otwarte i półotwarte, chętnie w pobliżu wody
- Wymiary. Długość ciała samicy 21-15 mm, samca 14-21 mm
- Aktywność. Zwykle obserwowany w pełni lata, jednak w regionach tropikalnych aktywny cały rok
- Lokalizacja. Austria, Chorwacja, USA, Polska – małopolskie
- Pokarm. Nektar i spadź; chętnie odwiedza kwiaty selerowatych. Niekiedy samice wysysają hemolimfę ze złowionych pająków. Dla larw samice łowią i paraliżują pająki z rozmaitych rodzin – podczas wyszukiwania ofiar bardziej zwracają uwagę na rodzaj sieci łownej ofiary, niż na jego przynależność gatunkową. Gniazdo jest zwarte, prostokątne i zawiera do 25 komór
- Podobne. Przede wszystkim Sceliphron assimile (całkowicie czarne tylne nogi), który występuje w Ameryce Północnej. W Europie nieco podobne są Sceliphron spirifex i Sceliphron destillatorium, które różnią się m.in. żółtym stylikiem
- Uwagi. Znanym pasożytem gniazdowym jest Chrysis angolensis
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Judy Gallagher gernotkunz Światopełk Smoczyński Adrian Atamańczuk
- Więcej o gatunku
- Wymowa: scelifron cementarium
Łódź 13.10.2019