Collembola – Skoczogonki
Ciało owalne, spłaszczone, wyraźnie segmentowane; pierwszy segment odwłoka węższy od pozostałych. Ubarwienie ciała szare z mniej lub bardziej intensywnym, ciemnoniebieskim odcieniem. Oczu brak. Nie potrafi skakać jak inne skoczogonki. Wierzchołek odwłoka z wyraźnymi, zębowatymi wcięciami – stąd nazwa rodzajowa. Należy do rodziny Onychiuridae.
- Status. Lokalny, miejscami liczny – zwłaszcza larwy spotyka się w znacznych skupiskach
- Siedlisko. Lasy, zwłaszcza górskie – mimo to spotykany również na nizinach. Chętnie przebywa na butwiejących pniakach, we mchu i w pobliżu strumieni. Preferuje tereny wilgotne
- Wymiary. Długość ciała 5-9 mm. Największa europejska skoczogonka
- Aktywność. Od wiosny do jesieni
- Lokalizacja. Dolnośląskie, lubelskie, śląskie, Pieniny
- Pokarm. Rozmaite szczątki organiczne, grzyby
- Podobne. Nietrudny do rozpoznania
- Uwagi. Zaniepokojone larwy wyginają ciało w kształcie litery „U”
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Rafał Branicki Sebastian Nowosad capricornus Ryszard Orzechowski
Łódź 18.05.2021