Scarabaeidae – Poświętnikowate
Ubarwienie czarne, brunatne lub brunatnoczarne z zauważalnym oliwkowym odcieniem. Na środku przedplecza podłużne wgłębienie, wyraźniejsze u samca. Czułki buławkowato zakończone, 10-członowe.
- Status. Dość rzadka, lokalnie liczna. Gatunek prawnie chroniony VU VU
- Siedlisko. Lasy ze starymi, dziuplastymi drzewami liściastymi, oraz aleje, parki, cmentarze i wolno stojące stare drzewa; chętnie zasiedla lipy i buki
- Wymiary. Długość ciała 24-32 mm; okazjonalnie pojawiają się wyrośnięte samce dorastające do 40 mm. Larwy dorastają do 100 mm
- Aktywność. Koniec maja – początek września; aktywna o zmierzchu i nocą
- Lokalizacja. Mazowieckie, dolnośląskie, lubuskie. Występuje w całym kraju. Prężna i stała populacja zasiedla wiekowe buki w rezerwacie Bukowa Góra (Przedborski PK)
- Pokarm. Sok wyciekający z ran na pniach drzew, soczyste owoce, pyłek. Przepadają za miodem pszczelim. Pędraki żerują w próchniejących dziuplach drzew liściastych
- Podobne. Nietrudna do rozpoznania, między innymi dzięki solidnym rozmiarom
- Uwagi. Do głównych wrogów naturalnych pachnicy zaliczają się ptaki (m.in. sowy, dzięcioły i kraski). Na larwy poluje tęgosz rdzawy Elater ferrugineus. Opisano przypadek pożerania larwy pachnicy przez larwę konkurencyjnego gatunku próchnojada – wepy Protaetia marmorata
- Uwagi 2. Bardziej znana jako Osmoderma eremita – pod taką nazwą widnieje w Dyrektywie Siedliskowej i w Czerwonej Księdze. Jednak pachnica dębowa Osmoderma eremita sensu stricto nie występuje w naszym kraju. Według jednej z koncepcji Osmoderma eremita stanowi kompleks kilku gatunków, a jednym z nich jest Osmoderma barnabita
- Uwagi 4. Pachnicę obserwowali – Paweł Głowacki Marek W.Kozłowski Marek R.Swadzba Leszek Plackowski Adam Woźniak Ryszard Orzechowski
- O.barnabita w bazie BioMap
I wreszcie ilustracje habitatów pachnicy
Łódź 27.01.2015