Rhyparochromus vulgaris – Brudziec zwyczajny

Rhyparochromidae – Brudźcowate
Owalne ciało z przewaga barwy czarnej. Przedplecze w tylnej części białe. Golenie 1 i 2 pary nóg żółtobrązowe. Na końcu czarnej błonki zwanej zakrywką  jasna plama. Zimuje imago i jesienią owady te mogą poszukiwać schronienia w ludzkich domostwach, zwłaszcza w pomieszczeniach gospodarczych, czy w altanach na ogródkach działkowych.

1. Status. Bardzo pospolity i liczny
2. Siedlisko. Plastyczny ekologicznie, niewybredny. Chętnie zasiedla tereny ruderalne, gdzie wygrzewa się na ścianach budynków, na ogrodzeniach, lub na pniach drzew
3. Wymiary. Długość ciała 7-10 mm
4. Aktywność. Wczesna fenologiczna wiosna – późna jesień; niekiedy aktywne nawet zimą, zwłaszcza wewnątrz budynków
5. Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie, pomorskie, lubuskie, kujawsko-pomorskie
6. Pokarm. Soki roślinne, okazjonalnie małe owady; chętnie martwe. Widziałem też, że nie stroni od nektaru kwiatowego, co nie jest podawane w literaturze. W poszukiwaniu pokarmu chętnie i regularnie zagląda do pszczelich uli (info Dawid Herbert – dziękuję)
7. Podobne. Kilka innych brudźcowatych, szczególnie rzadziej obserwowane Rhyparochromus pini i Rhyparochromus phoeniceus, które wszakże mają czarne golenie i ciemniejsze przedplecze, a na zakrywce brak im jasnej plamy
8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Sebastian Nowosad Marek W.Kozłowski Marek Nowacki avidal
9. Rozmieszczenie

---

Rodzaj Rhyparochromus - Brudziec

---

Łódź 05.11.2013

avidal