Sphex funerarius – Nęk świerszczojad

Sphecidae – Nękowate
Wcześniej znany jako Sphex rufocinctus i Sphex maxillosus. Tułów czarny. Odwłok czerwony z czarnymi ostatnimi tergitami. Przednie nogi u samicy na ogół w znacznej mierze czerwone (golenie i stopy, oraz apikalna część ud) u samca częściej czarne, niż czerwone. Na przednich skrzydle 3 komórki kubitalne Cu; środkowa w kształcie rombu.

1. Status. Dawniej rzadki, okresowo uznany wręcz za gatunek wymarły – obecnie pospolity i coraz liczniejszy
2. Siedlisko. Suche, nasłonecznione tereny piaszczyste pokryte skąpą roślinnością; gatunek kserofilny. Gniazduje samotnie, lub w niewielkich agregacjach
3. Wymiary. Długość ciała 15-22 mm
4. Aktywność. Lipiec – wrzesień
5. Lokalizacja. Łódzkie, małopolskie, lubuskie
6. Pokarm. Nektar. Dla larw samice łowią prostoskrzydłe: koniki, pasikoniki i świerszcze. Do każdej z komór lęgowych dostarcza na ogół po 2-3 sparaliżowane owady. W jednym gnieździe znajdują się najczęściej 4 komory lęgowe
7. Podobne. Przede wszystkim piaśnice Podalonia, które różnią się czarnymi nogami i kształtem 2 komórki kubitalnej – przyjmuje ona kształt trapezu
8. Uwagi. W pobliżu norki można się spodziewać obecności kleptopasożyta gniazdowego wyspecjalizowanego w nawiedzaniu właśnie tego gatunku nęka – rzadkiej i stosunkowo niedawno włączonej do fauny Polski muchówki Metopodia pilicornis. Znanym pasożytem gniazdowym jest też Stizoides tridentatus
9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Rafał Celadyn Włodek Wypych Lucyna Bugiera avidal
10. Więcej o gatunku

---

Krótkie filmiki prezentujące samice przy norce

---

Łódź 06.08.2014

avidal