Gryllotalpa gryllotalpa – Turkuć podjadek

Gryllotalpidae – Turkucie
Ciało masywne, wydłużone, zwykle brązowo ubarwione. Spód ciała żółty. Przednie nogi przystosowane do drążenia tuneli, łopatowate, wyposażone w kolce. Skrzydła lotne w pełni rozwinięte; wykorzystywane do lotu niemal wyłącznie w okresie godowym. Brak pokładełka u samic. Larwy podobne do imagines, ale bezskrzydłe.

1. Status. Pospolity; ze względu na podziemny tryb życia znajdowany głównie podczas prac ziemnych. Występuje w całym kraju poza terenami górzystymi
2. Siedlisko. Pola uprawne, ogrody, łąki, doliny rzeczne, mokradła, sady, torfowiska; preferuje wilgotne i luźne, lub gliniaste gleby z niską roślinnością. W wydrążonych korytarzach nie może się odwracać, a jedynie poruszać do przodu i cofać
3. Wymiary. Długość ciała do 62 mm. Rs do 40 mm. Jeden z największych krajowych owadów
4. Aktywność. Cały rok. Zimą imagines i larwy wchodzą głębiej do ziemi, do 50 cm
5. Lokalizacja. Lubuskie, wielkopolskie, podkarpackie
6. Pokarm. Larwy owadów, dżdżownice, ślimaki i inne bezkręgowce. Menu uzupełnia podziemnymi częściami roślin
7. Podobne. Charakterystyczny
8. Uwagi. Jednym z głównych naturalnych wrogów turkucia jest pożerka turkuciówka Larra anathema
9. Uwagi 2. Samice opiekują się komorą lęgową, jajami i młodymi. Gniazdo znajduje się na głębokości 15-25 centymetrów, samica jego ścianki pokrywa zgęstniałą wydzieliną. Składa 200-300 jaj
10. Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Bartosz Sołtysiak Marek W.Kozłowski Jacek Strojny Ryszard Orzechowski
11. Rozmieszczenie

---

avidal