Crabronidae – Grzebaczowate
Znany też jako otrętwiacz białoplamek. Ciało czarne. Żuwaczki czarne, sporadycznie u samców czerwonożółte. Mukron samicy tępo zakończony, łukowato wygięty w kierunku odwłoka. Odwłok z białymi lub bladożółtymi plamami. Środkowe i tylne uda czarne. Golenie czerwone, czasem zaczernione (zwłaszcza środkowe i tylne golenie samców). Nasada goleni czasem żółto rozjaśniona. W przednim skrzydle jedna, duża komórka kubitodyskoidalna.
- Status. Jeden z najpospolitszych otrętwiaczy; występuje licznie w całym kraju
- Siedlisko. Piaskownie, wydmy śródleśne i sródłąkowe, polne i leśne drogi, przydroża, przytorza, murawy kserotermiczne, ugory
- Wymiary. Długość ciała 4.5-8 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Ukraina, Polska – lubelskie, lubuskie
- Pokarm. Nektar. Dla larw samice łowią i paraliżują drobne muchówki (Anthomyiidae, Muscidae, Calliphoridae, Fannidae i inne). Jedna samica zaopatruje w sezonie nawet ponad 30 jednokomorowych norek, do każdej z nich dostarczając od 2 do 16 much (w zależności m.in. od wielkości ofiar). Samica paraliżuje muchówkę poniżej spodu głowy i przyczepioną do żądła transportuje w locie
- Uwagi. Inne otrętwiacze o białych plamach odwłokowych, zwłaszcza samice Oxybelus variegatus (czerwone żuwaczki i ostatni tergit odwłoka, biaława przerwana przepaska na przedpleczu i rozdwojone skrzydełka zatarczki) oraz Oxybelus quatuordecimnotatus o żółtoczerwonych żuwaczkach; inne białoodwłokowe gatunki różnią się kształtem mukronu
- Uwagi. Znanym pasożytem gniazdowym jest Hedychridium coriaceum
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – naturalist_ua Lucyna Bugiera avidal
Łódź 02.03.2016