Chrysididae – Złotolitkowate
Znany także pod nazwą powabniczek złotogłówka. Mały, krępy powabniczek o charakterystycznej fakturze mesoscutum – typowe punktowanie zostalo zastąpione przez liczne zmarszczki. Głowa o zaokrąglonych tylnych kątach; wierzch głowy czerwony. Wierzch tułowia czerwony, lub złotoczerwony. Propodeum niebiesko-zielone. Mesopleuron (boczna płytka tułowiowa znajdująca się między środkowym i tylnym biodrem) niebiesko-zielony. Odwłok metaliczny, czerwono-miedziany. Ostatni, trzeci tergit bez małego ząbka na bocznej krawędzi. Żyłka radialna Rs w przednim skrzydle łukowato zaokrąglona.
- Liczebność. Na południu kraju nierzadki, lokalnie wręcz liczny. Czerwona Lista kat. LC
- Biotop. Skraje lasów, wydmy śródleśne, piaskownie, przydroża, przytorza, murawy kserotermiczne, ogrody i parki
- Wymiary. Długość ciała samicy 3.5-5 mm. Samiec 3.5-4.5 mm
- Czas lotu. Od końca maja do końca sierpnia ze szczytem pojawu w lipcu i pierwszej połowie sierpnia; samice niemal 4-krotnie liczniejsze od samców
- Lokalizacja. Ponidzie. W Łodzi wykazywany z widzewskich przytorzy
- Pokarm. Nektar. Chętnie odwiedza kwiaty roślin z rodziny złożonych, oraz wilczomlecze, krwawniki i rdesty. Larwy rozwijają się w gniazdach Lindenius albilabris, Tachysphex spp. oraz Oxybelus uniglumis – pożerają larwę gospodarza, a także zapasy sparaliżowanych owadów zgromadzonych przez samicę gatunku żywicielskiego
- Podobne. Stosunkowo charakterystyczny dzięki małym rozmiarom, specyficznemu punktowaniu, oraz ubarwieniu ciała. W przypadku wątpliwości należy sprawdzić cechy podane na górze strony (dla przykładu powabnice Hedychrum różnią się ząbkiem na 3 tergicie, Holopyga ma ostro wyprofilowane tylne kąty głowy, a złotolitki Chrysis różnią się użyłkowaniem; m.in. prostą żyłką radialną Rs)
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku

Żółta strzałka wskazuje pomarszczone mesoscutum, biała zielony mesopleuron, a niebieska łukowato wygiętą przy podstawie żyłkę radialną Rs