Megachilidae – Miesierkowate
Ciało czarne. Tułów pokryty białoszarymi i żółtymi włoskami. Na odwłoku wąskie przepaski z jasnych włosków. Na boku tergicie 6-ego stosunkowo duży, skierowany ku tyłowi ząb lateralny – ważna cecha diagnostyczna gatunku (dotyczy tylko samców). Samiec znacznie smuklejszy od samicy, o odwłoku wyraźnie wystającym poza skrzydła; sylwetka nieco spłaszczona. Skrzydła przezroczyste, lekko przyciemnione, zwłaszcza u samca w części wierzchołkowej. Na przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu.
- Status. Pospolita i liczna. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Ciepłe, nasłonecznione skraje lasów, murawy kserotermiczne, przytorza (zwłaszcza te z południową wystawą)
- Wymiary. Samica 9-13 mm. Samiec 8-13 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie, dolnośląskie, małopolskie
- Pokarm. Nektar. Dla larw samice gromadzą zapasy pyłku i nektaru – odwiedzają w tym celu kwiaty roślin z rodziny ogórecznikowatych, w tym żmijowce
- Podobne. U Hoplitis anthocopoides skrzydła są słabiej przyciemnione, a ząb lateralny na t6 mniej widoczny
- Uwagi. Pasożytami gniazdowymi są Leucospis dorsigera, Dioxys cinctus, Dioxys tridentata, Coelioxys rufescens, Stelis punctulatissima, Chrysis ignita, Chrysis sexdentata, Chrysis graelsii, Chrysura austriaca
- Uwagi 2. Oznaczenie Darecki
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Magdalena Williams Meadowlark avidal
- Więcej o gatunku
Łódź 03.07.2014