Megachilidae – Miesierkowate
Ciało zwarte, czarne, skąpo jasno owłosione, bardzo grubo i gęsto punktowane. Na tergitach brak jasnych plam; tylne krawędzie tergitów złociście podkreślone – lecz nie są to przepaski utworzone ze sfilcowanych włosków, jak u większości u pszczół. Golenie zawsze czarne. Skrzydła przyciemnione; w przednim skrzydle dwie komórki kubitalne Cu.
Kraków 12.06.2021 Fot. Justyna Kierat
Kraków 12.06.2021 Fot. Justyna Kierat
- Liczebność. Szeroko rozsiedlona, lecz nieliczna i rzadko obserwowana pomimo szerokiego spektrum gatunków żywicielskich
- Biotop. Rozmaite ciepłe tereny otwarte z gniazdami gatunków żywicielskich, oraz ogrody, ukwiecone łąki i murawy
- Wymiary. Długość ciała 8-11 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Małopolskie
- Pokarm. Nektar. Larwy są kleptopasożytami gniazdowymi Pseudoanthidium lituratum, Anthidium oblongatum, Hoplitis adunca, Anthidium manicatum, wielu gatunków murarek z rodzaju Osmia i innych misierkowatych. Larwa szmeroni najpierw wysysa jajo złożone przez samicę gospodarza, a potem pożera zgromadzone zapasy pyłku i nektaru
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju róznią się w zależności od gatunku brakiem jasno podkreślonych tylnych krawędzi tergitów lub obecnością jasnych plam na tergitach; na ogół sa także zauważalnie mniejsze
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Justyna Kierat
- Więcej o gatunku
Kraków 12.06.2021 Wyraźnie widać jasne tylne krawedzie tergitów Fot. Justyna Kierat
Kraków 12.06.2021 Fot. Justyna Kierat