Tachinidae – Rączycowate
Uderzająco smukła mucha z podrodziny Phasiinae. Ubarwienie ciała szaro-czarne – zwykle muchy z tej podrodziny są bardziej jaskrawe. Przednie krawędzie tergitów 2 i 3 szaro opylone (tworzą się szare przepaski). Ostatni człon czułków trójkątnie rozszerzony, pomarańczowy. Na każdym skrzydle ciemna, poprzeczna, szeroka, niezbyt wyraźna smuga.
Uherce Mineralne 02.08.2017 Fot. Andrzej Kucharski
Las wiączyński 06.08.2015 Dobrze widoczne ciemne pasy na skrzydłach
- Status. Rzadka, miejscami liczna (np. w Bieszczadach)
- Siedlisko. Skraje lasów, leśne polany, łąki, zarośla, suche murawy. Muchę tę najłatwiej wypatrzeć na skraju piaszczystych, leśnych dróg, gdzie biega nerwowo po ziemi w poszukiwaniu ofiar
- Wymiary. Długość ciała 8-12 mm
- Aktywność. Lipiec – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, Bieszczady
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są parazytoidami pluskwiaków z nadrodziny Pentatomoidea, np. z rodzajów Aelia, Elasmostethus, czy Acanthosoma
- Podobne. Charakterystyczna
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal
- Wymowa: lofoz(s)ja fascjata
Las wiączyński 06.08.2015 ♀
Las wiączyński 06.08.2015 ♀
Las wiączyński 06.08.2015 ♀
Las wiączyński 07.08.2015 ♀ na leśnej drodze