Megachilidae – Miesierkowate
Dawniej w rodzaju Proanthidium. Ciało ciemne, pokryte jasnymi włoskami, bogato zdobione żółtym wzorem. Przepaski odwłokowe przerwane, wydłużone. Samica mniejsza od samca, często z cienkim czerwonym obwiedzeniem mesonotum (śródpleczu). Scutellum u samicy zwykle z 2 żółtymi plamami, u samca jednolicie ciemne; przy tylnobocznych krawędziach para drobnych ząbków, trudno dostrzegalnych na fotografiach terenowych. Twarz samicy ciemniejsza.

Łódź – Widzew 29.06.2014

Łódź – Rogowska 17.07.2013

Łódzki Ogród Botaniczny 18.06.2022 Fot. Kamila Chomicz

Łódź – Rogowska 17.07.2013

Łódź – Rogowska 17.07.2013 – Ciemna twarz, znaczy samica

1. Liczebność. Pospolita VU
2. Biotop. Nasłonecznione, otwarte tereny, w tym kamieniołomy i piaszczyste skarpy; gatunek południowy, kserotermofilny. Gniazduje w szparach w ziemi i w drewnie, czy też w pustych łodygach
3. Wymiary. Samica 8-10 mm. Samiec 9-13 mm
4. Aktywność. Maj – sierpień
5. Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie
6. Pokarm. Pyłek i nektar stanowią pokarm imagines oraz larw
7. Podobne. Anthidium manicatum jest nieco większa. Oba gatunki najłatwiej rozróżnić po rysunku na twarzy. Poza tym u A.manicatum przepaski odwłokowe są na ogół mniej wydłużone, na scutellum brak ząbków, a samice pozbawione są czerwonego obramowania mesonotum. Ogólnie identyfikacja samic nie jest łatwa
8. Uwagi. Znanymi pasożytami gniazdowymi są Stelis punctulatissima i Chrysis marginata
9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Kamila Chomicz Sylvester Kociniak avidal

Warszawa – Ogród Botaniczny PAN 23.06.2021 ♀ z charakterystycznym rysunkiem na nadustku Fot. Sylvester Kociniak

Łódź – Widzew 21.06.2011

Łódź – Rogowska 17.07.2013

Łódź – Rogowska 17.07.2013

Łódź – Rogowska 17.07.2013

Łódź – Widzew 29.06.2014

Łódź – Widzew 29.06.2014

Łódź – Widzew 29.06.2014

Łódź – Widzew 29.06.2014

Warszawa 25.06.2022 In-copula Fot. Sylvester Kociniak

avidal