Megachilidae – Miesierkowate
Duża ścieska o grubo i gęsto punktowanym ciele. Nadustek pokryty długimi włoskami. Na odwłoku szerokie przepaski barwy białej lub częściej jasnokremowej; przepaska na 1-ym tergicie zawsze przerwana. Odwłok u samicy zaostrzony i zwężający się ku tyłowi – choć nie tak mocno jak u pozostałych ściesek – u samca ścięty i zaopatrzony w 6 kolców. Dodatkowo samiec posiada dwa kolce na 5 tergicie.
- Liczebność. Niezbyt częsta, nieliczna
- Biotop. Otwarte tereny piaszczyste i ukwiecone łąki i przydroża, także gliniaste ściany budynków i skarpy. Chętnie siada na mikołajkach
- Wymiary. Samica 11-15 mm. Samiec 11-13 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień. Ponieważ nie buduje gniazd, nocuje na kwiatach w typowy dla ściesek – i nie tylko – sposób, uczepiwszy się ich żuwaczkami.
- Lokalizacja. Chiny, Polska – dolnośląskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar i pyłek. Larwy zjadają mieszaninę pyłku i nektaru zgromadzoną przez gatunki żywicielskie, do których zaliczają się Anthophora furcata, Megachile willughbiella, Anthophora plagiata, Anthophora fulvitarsis, Anthophora borealis, Anthophora quadrimaculata, Clisodon furcatus i Heliophila bimaculata
- Podobne. Pozostałych 12 krajowych gatunków ściesek piekielnie ciężkich do rozróżnienia
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Shan Gui Meadowlark
- Uwagi 2. Identyfikacja samicy z Polski Darecki