Megachilidae – Miesierkowate
Duża ścieska o grubo i gęsto punktowanym ciele. Nadustek pokryty długimi włoskami. Na odwłoku szerokie pasy barwy białej, lub częściej jasnokremowej; przepaska na 1-ym tergicie zawsze przerwana. Odwłok u samicy zaostrzony i zwężający się ku tyłowi – choć nie tak mocno jak u pozostałych ściesek – u samca ścięty i zaopatrzony w 6 kolców. Dodatkowo samiec posiada dwa kolce na 5 tergicie.
- Liczebność. Niezbyt częsta, nieliczna
- Biotop. Otwarte tereny piaszczyste i ukwiecone łąki i przydroża, także gliniaste ściany budynków i skarpy. Chętnie siada na mikołajkach
- Wymiary. Samica 11-15 mm. Samiec 11-13 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień. Ponieważ nie buduje gniazd, nocuje na kwiatach w typowy dla ściesek – i nie tylko – sposób, uczepiwszy się ich żuwaczkami.
- Lokalizacja. Dolnośląskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar i pyłek. Larwy zjadają mieszaninę pyłku i nektaru zgromadzoną przez gatunki żywicielskie, do których zaliczają się Anthophora furcata, Megachile willughbiella, Anthophora plagiata, Anthophora fulvitarsis, Anthophora borealis, Anthophora quadrimaculata, Clisodon furcatus i Heliophila bimaculata
- Podobne. Pozostałych 12 krajowych gatunków ściesek piekielnie ciężkich do rozróżnienia
- Uwagi. Autorka obserwacji – Meadowlark
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
To jest C. aurolimbata. Szkoda, że nie można powiększyć, ale wskazują na to biała przepaska na T1(a nie tylko lateralne plamy) i nadustek z krótkim i gęstym owłosieniem. Porównaj z tym kluczem
http://www.atlashymenoptera.net/biblio/Pauly_2015_Cl%C3%A9s_Megachilidae_Belgique_9JAN2016.pdf
W sumie też min nie pasowała. Wkrótce zajmę się problemem