Megachilidae – Miesierkowate
Ciało czarne. Tułów samicy pokryty szarobiałymi i żółtymi włoskami. U samców włoski są na ogół bardziej jaskrawe, wręcz intensywnie rudoczerwone – zwłaszcza u świeżych, niewytartych osobników. Na odwłoku wąskie przepaski z jasnych włosków. 5 tergit bez przylegających włosków. Na boku tergicie 6-ego stosunkowo niewielki, skierowany ku tyłowi ząb lateralny (dotyczy tylko samców). Szczoteczka brzuszna biała. Samiec znacznie smuklejszy od samicy, o odwłoku wyraźnie wystającym poza skrzydła; sylwetka nieco spłaszczona. Skrzydła przezroczyste. W przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu.
Lubin – Czerwiec 2020 ♀ Fot. Meadowlark
Lubin – Czerwiec 2020 ♀ Fot. Meadowlark
- Status. Rzadka; liczna tylko lokalnie, głównie na południu kraju
- Siedlisko. Otwarte i skaliste tereny z dostępnymi miejscami do gniazdowania (skały, rumowiska, duże kamienie, wapienne szczeliny na murawach kserotermicznych) i obecną rośliną żywicielską
- Wymiary. Długość ciała samicy 8-11 mm. Samiec 9-10 mm
- Aktywność. Koniec maja – lipiec/początek sierpnia
- Lokalizacja. Dolnośląskie
- Pokarm. Nektar. Dla larw samice gromadzą zapasy pyłku i nektaru – w tym celu odwiedzają kwiaty żmijowca zwyczajnego. Gniazduje na zboczach skalnych, lub w szczelinach większych kamieni
- Podobne. U rzadkiej Hoplitis ravouxi na nadustku widoczna jest pionowa linia środkowa; gatunek ten odwiedza bobowate. U Hoplitis adunca skrzydła są silniej przyciemnione, a ząb lateralny na tergicie 6 lepiej widoczny
- Uwagi. Do pasożytów gniazdowych zaliczają się Chrysis ignita, Chrysis ruddii, Chrysis graelsii, Chrysura radians, Chrysura austriaca, Chrysura simplex, Stelis phaeoptera
- Uwagi 2. Autorka obserwacji – Meadowlark
- Uwagi 3. Identyfikacja Darecki
- H.anthocopoides u Meadowlark
Lubin – Czerwiec 2020 ♂ Fot. Meadowlark
Lubin – Czerwiec 2020 ♂ Fot. Meadowlark