Chrysididae – Złotolitkowate
Głowa i tułów niebieskozielone, u niektórych osobników ze złocistymi, rozmytymi plamami. Odwłok intensywnie czerwony o niejednolitym punktowaniu – obok grubych punktów znajdują się również drobne. Wierzchołek 3-ego tergitu pozbawiony ząbków, słabo zaokrąglony – niemal płaski i tępy.
- Liczebność. Nierzadka na południu i w centrum kraju. Samice ponad pięciokrotnie liczniejsze od samców LC
- Biotop. Nasłonecznione tereny otwarte, w tym murawy kserotermiczne i psammofilne; regularnie znajdowana na drewnianych budynkach
- Wymiary. Długość ciała 7-11 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Hiszpania. W Polsce na całym obszarze
- Pokarm. Nektar. Larwy są parazytoidami larw murarek z rodzaju Osmia i miesierek z rodzaju Megachile, rzadziej innych Megachilidae
- Podobne. Niemal identycznie ubarwione gatunki z rodzaju są bardzo trudne do rozróżnienia na fotografiach terenowych – w Polsce są to Chrysura simplex, Chrysura trimaculata, Chrysura austriaca i Chrysura hirsuta. Cechy diagnostyczne to m.in. punktowanie odwłoka (jednolite u Chrysis trimaculata), ubarwienie sternitów i kształt wierzchołka ostatniego tergitu i kształt metanotum. Wszystkie są znacznie i zdecydowanie rzadsze. U gatunków z rodzaju Chrysis wierzchołek odwłoka zwykle jest ząbkowany
- Uwagi. Autor obserwacji – Simon Oliver