Philodromidae – Ślizgunowate
Ubarwienie ciała w odcieniach szarości i brązu; w przedniej części odwłoka biało obwiedziona, czarna, wrzecionowata plama. U Thanatus arenarius karapaks często rdzawobrązowy.
- Liczebność. Oba gatunki nie należą do często obserwowanych
- Biotop. Suche, jałowe tereny, rzadziej miejsca wilgotne – najczęstszy na urawach psammofilnych i kserotermach. Także suche przydroża i przytorza
- Wymiary. T. arenarius: samica 5.5-8.5 mm, samiec 4.5-6 mm. T.formicinus: samica 7-12 mm, samiec 5-7.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień. Zimują osobniki juwenilne
- Lokalizacja. Świętokrzyskie, łódzkie – m.in. śródleśna piaszczysta murawa na BRUS-ie, gdzie jest wyjątkowo liczny; regularnie i z łatwością można na niej obserwować dziesiątki osobników w towarzystwie niemal równie licznych Phlegra fasciata
- Pokarm. Owady, na które aktywnie poluje głównie w ciągu dnia
- Podobne. Dwa tytułowe gatunki rozróżnialne na podstawie budowy narządów rozrodczych. Pozostałych 5 krajowych gatunków śmiertków różni się w mniejszym lub większym stopniu ubarwieniem ciała
- Uwagi. Oznaczenie osobnika z Widzewa Robert Rozwałka
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Mariusz Gwardjan avidal
- T.arenarius w bazie BioMap
- T.formicinus w bazie BioMap
Podziwiam za wysoką jakość prac!
Dziękuję Marku za pozytywne, choć zdecydowanie niezasłużone opinie odnośnie tego i innych opisów.
Rafał