Cerambycidae – Kózkowate
Smukła, duża kózka o zmiennym, metalicznym ubarwieniu – zwykle niebieskozielona, ale obserwowano także osobniki z fioletowym, bordowym i czarnym odcieniem. Przedplecze z wyraźnymi zmarszczkami i z ostrymi wyrostkami na bocznych krawędziach.
- Liczebność. Ogólnie dość pospolita; na Wyżynie Łódzkiej bardzo rzadka
- Biotop. Porośnięte wierzbami i topolami, lub olchami brzegi rzek, łozowiska, plantacje wikliny. Odwiedza kwiaty, zwłaszcza białe
- Wymiary. Długość ciała 13-43 mm. Larwa dorasta do 60 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Lubuskie, lubelskie, wielkopolskie, kujawsko-pomorskie, Bieszczady. Szeroko rozprzestrzeniona
- Pokarm. Pyłek, soki owocowe i te wyciekające ze zranionych drzew. Larwy żerują głównie w pniach i gałązkach wierzbowych, znacznie rzadziej olchowych i topolowych
- Podobne. Wyjątkowa
- Uwagi. Autorzy obserwacji – capricornus Marek Adamski Andrzej Kucharski Ryszard Orzechowski Jacek Strojny avidal
- A.moschata w bazie BioMap
- A.moschata u Mateusza Sowińskiego
- Wymowa: aromia moshata
Piękne. Obserwuję kilka osobników żerujących na starej czereśni z wypływającym sokiem. Wysowa Zdrój sierpień 2021 r.
Zgadza się, to efektowna koza.