Dryomyzidae
Znana także jako Dryomyza flaveola. Ciało żółto-pomarańczowe lub szarawe. Czoło nie wystaje ponad nasadę czułków (konieczny widok z boku). Na scutum 4 brązowe podłużne pasy. Na scutellum 4 szczeciny. Skrzydła bardzo długie, sięgające daleko poza odwłok, bez plam i zaczernień. Wierzchołki czułków przyciemnione.

Łódź 01.06.2023 Fot. Barnaba

Łódź 01.06.2023 Fot. Barnaba

Łódź 01.06.2023 Fot. Barnaba

Las żeromiński 21.05.2014

1. Status. Pospolita. Występuje w całym kraju
2. Siedlisko. Najchętniej wilgotne, zacienione tereny; nie stroni od terenów ruderalnych
3. Wymiary. Długość ciała 7-9 mm
4. Aktywność. Maj – październik; forma jesienna nosi nazwę zawadskii
5. Lokalizacja. Łódzkie
6. Pokarm. Płynny; chętnie pobiera go z butwiejących roślin, ekskrementów i gnijących grzybów. Larwy rozwijają się w martwej materii organicznej i w grzybach
7. Podobne. Dryomyza decrepita i Neuroctena anilismają przyciemnioną żyłkę poprzeczną. Poza tym ta druga różni się jasnymi końcami czułków i czołem wystającym nad nasadę czułków
8. Uwagi. Dryope flaveola u Mateusza Sowińskiego
9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Barnaba avidal

avidal