Cheilosia canicularis – Wyrówka lepiężnikowa

Syrphidae – Bzygowate
Oczy owłosione, u samicy rozdzielone szerokim czołem, u samca połączone. Scutum i scutellum lśniące, otoczone jasnymi włoskami. Na odwłoku złociste lub srebrzysto-złote przepaski. Stopy ciemne przynajmniej w części apikalnej, wić czułków relatywnie długo owłosiona.

ch.canicularis

Okolice Leska 11.08.2017 ♀ Fot. Andrzej Kucharski

C.canicularis

Uherce Mineralne 18.09.2010 ♀ Fot. Andrzej Kucharski

Ch.canicularis

Uherce Mineralne 18.09.2010 ♀ Fot. Andrzej Kucharski

C.canicularis

Uherce Mineralne 18.09.2010 ♀ Fot. Andrzej Kucharski

  1. Status. Lokalna, w miejscach występowania bywa bardzo liczna (w Bieszczadach to bodaj najliczniejsza letnia wyrówka)
  2. Siedlisko. Skraje lasów, leśne drogi z ziołoroślami, polany, zarośnięte brzegi górskich strumieni
  3. Wymiary. Długość ciała 10-14 mm
  4. Aktywność. Czerwiec/lipiec – wrzesień
  5. Lokalizacja. Bieszczady
  6. Pokarm. Nektar, rzadziej pyłek. Larwy żerują w lepiężnikach
  7. Podobne. Dwie inne, równie duże wyrówki, również związane z lepiężnikami: Cheilosia orthotricha ma w całości jasne stopy, a u Cheilosia himantopa wici czułków pokryte są krótszymi włoskami, a przepaski odwłokowe są zwykle srebrne  – oba wymienione gatunki zalicza się do wiosennych
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal
  9. Uwagi 2. Identyfikacja osobników na zdjęciach Andrzeja Kucharskiego Robert Żóralski

Wołosate 28.07.2020

Wołosate 28.07.2020

c.canicularis

Okolice Leska 22.08.2014 ♀ Fot. Andrzej Kucharski


Rodzaj Cheilosia - Wyrówka


avidal

Leave a Reply