Syrphidae – Bzygowate
Poprzednio w rodzaju Eriozona. Masywny bzyg z plemienia Syrphini o szerokim odwłoku z żółto-pomarańczowymi przepaskami na tergitach 2-5; na drugim tergicie (pierwszym widocznym) przepaska rozerwana. Pręga twarzowa czarna, lśniąca, bardzo wyraźnie zaznaczona. Scutum lśniące, zwykle czarne – tylko sporadycznie z oliwkowym połyskiem. Skrzydła przezroczyste; żyłka R4+5 delikatnie, łukowato wygięta.
- Liczebność. Niezbyt pospolita i nieliczna, choć lokalnie populacje bywają bardzo prężne
- Biotop. Lasy mieszane i iglaste
- Wymiary. Długość ciała 14-16 mm. Skrzydło 10.5-12 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, Bieszczady
- Pokarm. Nektar. Larwy są afidofagiczne, gustują w mszycach żerujących na drzewach iglastych
- Podobne. Bzygi z rodzaju Syrphus są mniejsze i mniej masywne, o jaśniejszym na ogół scutum; żyłka R4+5 jest u nich prosta. Erraticus to kawał bzyga, nie bez powodu znów zalicza się go do rodzaju Megasyrphus
- Uwagi. Jednym z parazytoidów jest gąsienicznik Diplazon laetatorius
- Uwagi 2. Oznaczenie osobnika z Rogowa za sprawą Łukasza Mielczarka
- Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal