Syrphidae – Bzygowate
Do niedawna jako Eupeodes lapponicus. Oczy nagie, u samca połączone. Scutum lśniące, z miedzianym połyskiem. Scutellum zwykle żółte, czasem jednak ewidentnie ciemniejsze, brązowe, a nawet niemal czarne. Na tergitach 3 pary żółtych plam, które sporadycznie łączą się w przepaski, zwłaszcza u samic – plamy te mogą być szerokie, lub wąskie. Skrzydła przezroczyste, bez plam; żyłka R4+5 łukowato wygięta – ważna cecha diagnostyczna gatunku.
- Status. Pospolity i liczny w całym kraju
- Siedlisko. Skraje lasów, polany, parki, zarośla, łąki, ogrody, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 9-12 mm
- Aktywność. Marzec – wrzesień. Zimujące samice można spotkać już w pierwsze ciepłe, słoneczne dni marcowe
- Lokalizacja. Łódzkie, małopolskie
- Pokarm. Nektar, pyłek, spadź. Larwy afidofagiczne, zwykle znajdowane na drzewach iglastych i na dębach
- Podobne. U gatunków z rodzaju Eupeodes żyłka R4+5 jest tylko delikatnie wygięta, niemal prosta. Osobniki z wąskimi przepaskami odwłokowymi łatwo pomylić ze Scaeva selenitica, który różni się większą głową i owłosionymi oczami
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jasiek Zieliński avidal
- Uwagi 2. Oznaczenie samicy Łukasz Mielczarek